tag:blogger.com,1999:blog-34835152252991827202024-03-14T15:36:28.131+08:00Time Will TellLheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.comBlogger108125tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-23642664963524162592012-02-11T20:33:00.003+08:002012-02-11T20:37:31.171+08:00Pangarap Chronicles Scene 21: Six Months After<i>Sa kasalukuyan, Karen, ay inilalabas na ng pulisya sina Matt Camello, Henry Padilla, Kyle Hernandez at ang anak ni Cavite Representative Ferdinand Arguelles na si Dom Arguelles palabas ng korte. Pupunta na ang apat sa National Bilibid Prison dahil sa sentensya sa kanilang reclusion perpetua o habang buhay na pagkakabilanggo sa kasong attempted rape, attempted murder at multiple counts of rape na isinampa ng mga babaeng napatunayang kanilang naagrabyado. Ito ay sa pangunguna ni Mariel Velasco...</i><br />
<i><br /></i><br />
"That's misleading," comment ni Michael habang pinapanood nila ang recorded video sa internet ng mga nangyari sa korte kahapon. Nasa sala sila ng mga sandaling iyon. Nagkibit-balikat lang si Mariel at kumuha ng jelly ace.<br />
Naging sensational ang mga kasong isinampa nila ni Neil sa apat. Bukod kasi sa anak ng congressman ang isa doon ay naging daan iyon upang magkalakas ng loob ang ibang mga babaeng nabiktima ng mga ito upang magsampa ng kaso.<br />
"At least, nanalo kami sa kaso," aniya habang binubuksan ang jelly ace gamit ang ngipin niya. "Saka, mga chunga-chunga lang ang mami-mislead."<br />
"That's gross."<br />
"Ang mang-mislead?"<br />
"Hindi. Ang magsalita habang nagbubukas ng jelly ace."<br />
Sinimangutan niya ito. "Nanliligaw ka pa lang, ang lakas mo nang manlait. Paano pa kaya pag sinagot na kita?"<br />
Nakakalokong ngumisi ang lalaki. "Bakit malapit na ba?"<br />
"Sana." Binelatan niya ito. "Kaya lang, I change my mind."<br />
Magwo-walk out sana siya para mas dramatic ang effect nang bigla siyang hinila ni Michael. Na-off balance tuloy siya at napakapit dito. Hindi inaksaya ni Michael ang pagkakataong iyon at niyakap siya nito sa baywang, forcing her to sit down again. Nagpumiglas siya.<br />
"Bitiwan mo nga ako!"<br />
"Sabihin mo muna sa akin na boyfriend mo na ako."<br />
"Kailangang ipilit?!"<br />
"Sa 'yo na rin nanggaling na sasagutin mo na ako. Ano bang mapabilis natin ang process, sweetheart."<br />
Hindi siya nakasagot. Tumigil na rin siya sa pagpiglas. Kahit kailan talaga pag nilalandi siya nito, hindi siya makapalag. At habang tumatagal, lumalala ang kalandian nito sa kanya.<br />
"Sige na nga."<br />
<br />
"A-anong sabi mo?" Of course, narinig ni Michael ang tatlong salitang sinambit ni Michael. Hindi siya bingi. Pero gusto lang niyang makatiyak kung tama ang pagkakaintindi niya sa simpleng tatlong salita na sinabi nito.<br />
"Ay, hindi mo ba narinig?"<br />
"Narinig ko pero gusto kong ulitin mo," aniya. "P-pwede ba?"<br />
"Sige na nga."<br />
"Ha?"<br />
"Iyon yung sinabi ko," anito at kumawala sa kanya. Pero as usual, hindi niya ito hinayaan.<br />
"So, ibig sabihin sinasagot mo na ako?"<br />
"Ay hindi po sir," pilyang sabi nito. "Tinatanong ko po kayo."<br />
"Ah, ganon!" Kiniliti niya ito. Tawa lang ito nang tawa. Alam niya kasi ang lahat ng ticklish spots nito.<br />
"T-tama na!" Naiiyak na ito sa kakatawa. Isama pa ang hingal. Tumigil na siya.<br />
"Ano nga? Ibig bang sabihin nito, you're now my girlfriend?"<br />
"Ayaw mo ba?"<br />
"Sweetheart!"<br />
Hinalikan siya nito sa pisngi. "Alam mo, lalo kang gumagwapo kapag napu-frustrate ka na sa akin."<br />
"Talaga?"<br />
Mariel nodded, a wide smile in her lovely face. Then she pressed a kiss on his chin. Michael lovingly cupped her face with his hands, his smile reflected hers. This cutie pie yet naughty girl is finally his. He closed the distance and between them and kissed her on the lips.<br />
Of course, it was a gentle one. His sweetheart was very innocent and it was her first kiss. But when she hesitantly and innocently kissed him back, he lost control. He let out a moan and deepened the kiss. His tongue exploring the sweetness of her mouth and he can't get enough of her.<br />
When the kiss broke, Mariel buried her face on his neck. Michael can feel the hotness of her face. He chuckled. She's just so cute! Using his fingers, he lifted her chin. Natawa siya nang makitang pulang pula ang mukha nito. Hinampas siya nito at nag-pout. He chuckled again and pressed a light kiss on her pouting lips.<br />
"You don't like it?" he teased. Lalo itong namula. Oh, this will be fun!<br />
"K-Kailangan ko bang sagutin yan?" nakasimangot nitong tanong.<br />
"You look cute when you're shy," aniya at niyakap ito nang mahigpit. "And you're so small. Perfect in my arms."<br />
"Kailan ka pa naging poetic, sir?"<br />
Sasagot sana siya nang may tumikhim. Agad na humiwalay sa kanya si Mariel.<br />
<br />
"N-nay, Tatang, ang aga ninyo naman yata!" Ramdam man ni Mariel ang pag-iinit ng pisngi niya ay hinarap niya ang nanay niya at si Tatang na ngayon ay stepfather na niya. After three months of being a masugid na manliligaw, bumigay ang nanay niya at sinagot ito. After a month, nagpakasal ang dalawa. At ngayon ay nakatira na sila sa bahay nitong mala-mansion.<br />
"So, pumpkin, anong ibig sabihin ng nakita namin ni Tindeng, my love?"<br />
"Sana nagpaligoy-ligoy muna kayo," comment niya. "Anyway, uhm, s-sinagot ko na si sir M-Michael."<br />
"Boyfriend mo na ako, sir pa rin ang tawag mo sa akin?"<br />
"Kesa naman sweetheart!" Kunwari ay kinilabutan siya. "So gross!"<br />
Natawa ito at hinalikan siya sa sentido. Pinaghiwalay sila ng naiiritang nanay niya.<br />
"Pwede ba, huwag nga kayong mag-PDA sa harap ko," nakapamaywang nitong sabi. Nilapitan ito ni Tatang at inakbayan.<br />
"Naiinggit ata ang aking my loves." Hinalikan nito sa pisngi ang nanay niya at nangisay siya kunwari sa kilig.<br />
"Ang sweet naman!" aniya. "Baka mamaya, magkaroon pa ako ng kapatid niyan."<br />
"Magtigil ka nga diyan, Mariel," saway ni Tindeng sa anak. Binalingan nito ang anak at ang boyfriend nito. "Kayong dalawa, alam ninyo naman siguro ang limitasyon ninyo. Michael, alagaan mo 'yang anak ko, ha. May pagkalukaluka 'yan pero mabait naman."<br />
"Huwag po kayong mag-alala, tita. Ako pong bahala dito."<br />
"Mabuti naman," ani Tatang. "O siya, dun muna kami sa kwarto at gagawa pa kami ng kapatid ni Mariel."<br />
Napakamot sa batok si Mariel. "Kailangan pa ba talagang ipaalam ang mga ganyang detalye?"<br />
Natawa lang ang mag-asawa at umalis na.<br />
<br />
Pagkaalis ng mag-asawa ay agad na yumakap si Michael sa kasintahan.<br />
"Sweetheart..."<br />
"Hmmm?"<br />
"Wala nang bawian, ha."<br />
Gets agad ni Mariel ang statement na iyon.<br />
"Oo naman," aniya sa boyfriend. "I'll tell you a secret."<br />
"Ano 'yun?"<br />
"Alam mo bang nung napatunayan ko na sincere ka sa akin, gusto na kitang sagutin? Mahal na kasi kita noon pa."<br />
"Really?" tanong naman nito na pa-smack na hinalikan siya sa lips. Tumango siya. "Bakit?"<br />
"Dalagang Pilipina po ako, sir," paliwanag niya. Sumandig siya sa dibdib nito. "Siyempre, kailangan kong magpakipot."<br />
Natawa ito.<br />
Marami pa siguro silang dadaanan na pagsubok na yayanig sa kanilang love life. Pero malalampasan nila siguro ang mga iyon. Sana ito na ang maging kasama niya sa habang buhay.<br />
"Anong iniisip mo, sweetie?"<br />
<i>Ganon ba ako ka-transparent?</i><br />
"Saka ko na sasabihin sa 'yo. Kapag andun na tayo sa next level."<br />
"Are you talking about marriage?"<br />
Tumango siya. "Masyado ba akong excited?"<br />
"I have something to confess, sweetie," anito. "The day, I realized my love for you is the day I realized I want to be with you forever."<br />
They stared each other in the eye and smiled.<br />
That would be the day.<br />
<br />
<b><i>THE END</i></b><br />
<b><i><br /></i></b><br />
<b><i>Thank you po sa lahat ng natiyagang sumubaybay at nag-comment sa aking ff na ito. Sana ay nagustuhan ninyo ang ilusyon kong love story nina Michael at Mariel. Hehehe!</i></b>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-30031979511439834082012-02-03T11:56:00.000+08:002012-02-03T20:19:06.509+08:00Pangarap Chronicles Scene 20.3: The First Official Date Part 3The awkward silence went on as they continued eating. Hanggang sa natapos sila, nagbayad at nakapunta sa sasakyan ni Michael.<br />
<i>Toot toot! Toot toot!</i><br />
Napasulyap din si Michael kay Mariel habang nilalabas niya ang cellphone.<br />
<i>One Message Received</i><br />
<i>Tess:</i><br />
<i>hoy bakla, asan k n?</i><br />
Nag-reply siya. At least, may magagawa siya.<br />
<i>Mariel: nsa lbas pa..bkit?</i><br />
<i>Tess: ksama mo si boylet?</i><br />
<i>Mariel: d ko boylet un pwede ba?</i><br />
<i>Tess: ok.</i><br />
<i>Tess: favor naman bakla, sabi kasi ng leader natin, kailangan daw nating bumili ng sariling book ng pedagogy of hope..hanap ka naman..pasensya na bakla, ikaw kasi ang mapera ngayon. babayaran ka namin, promise</i><br />
<i>Mariel: siya sige..saan ba ako makakahanap nun?</i><br />
<i>Tess: di ko rin alam bakla..alam ko lang wala siya sa national</i><br />
<i>Mariel: salamat sa napakauseful na info, teh. sige, akong bahala</i><br />
<br />
"Sir." Pagkatapos ng ilang minutong internal battle at sulyap dito at sa cellphone, binasag din sa wakas ni Mariel ang katahimikan. Sa pamamagitan ng isang salita na may isang babay. Lumingon naman sa kanya si Michael sabay focus uli sa daan.<br />
"Ibaba mo na lang ako dito," mahina niyang sabi. Hindi ito sumagot kaya nagpatuloy siya. "May pinapahanap kasi sa akin si Tess para sa project namin."<br />
"Sasamahan na kita."<br />
"Kahit huwag na," aniya. Napakagat-labi siya. "Hindi ko rin alam kung saan hahanapin 'yung libro."<br />
"The more na dapat kitang samahan," anito. "And no more arguments."<br />
Tumango na lang siya.<br />
"So, where to?"<br />
"Sa Recto." Iyon lang naman ang alam niyang maraming bilihan ng libro. Siguro naman, meron yun dun.<br />
<br />
"Meron pa bo kayong alam na bookstore dito?" Mixed emotions kung mixed emotions ang drama ni Mariel. Hiya kay Michael, pagod dahil sa kakalakad (pinapark niya rito ang kotse nito sa malapit na mall), frustration dahil hindi niya mahanap-hanap ang libro and more frustration dahil sa hiya kay Michael.<br />
Hindi pa ito nagsasalita. Basta nakabuntot lang sa kanya.<br />
"Ay, wala na 'Neng," anang tindera. Napabuntong-hininga na lang siya. Binalingan niya ang kasama niya.<br />
"Pagod ka na ba, sir?"<br />
"Don't mind me."<br />
"Uwi ka na lang kaya," aniya. "Kaya ko na naman na."<br />
"I said, don't mind me."<br />
"Sungit," pabulong niyang sabi.<br />
"What?"<br />
"Sabi ko, baka sa SM meron."<br />
"Let's go then."<br />
<br />
And so, nagpunta sila sa SM. Dahil wala raw sa National Bookstore, ayon na rin kay Tess, nagpunta sila sa Powerbooks. Agad niyang in-approach ang staff.<br />
"Miss, meron po kayong stock ng Pedagogy of Hope?"<br />
"Saglit lang, ha, Miss," anito at pumunta sa monitor. Tin-ype nito ang book and presto, meron daw ayon sa monitor.<br />
"Salamat naman!" excited na sabi ni Mariel sabay yakap kay Michael sa sobrang tuwa. Gumanti naman ito ng yakap na tinapik-tapik pa ang likod niya. Nang nakangiting nagtungo ang staff sa kinaroroonan ng libro ay naghiwalay sila upang sundan ito. Pero ang isang kamay ni Michael ay nakaakbay sa balikat niya.<br />
Pero di niya pinansin. Patay-malisya lang. Baka mamaya kasi, magkailangan na naman sila at siyempre, kinikilig din siya. Feeling niya, secured na secured siya. At bango nito! Hanggang sa nabayaran na nila, di pa rin ito bumibitaw sa kanya.<br />
Mabuti naman.<br />
<br />
"Gutom ka na ba?" tanong ni Michael kay Mariel nang makalabas sila sa bookstore. Sa layo ng nilakad nila sa Recto, at sa SM na rin, baka pagod na ito. At gutom uli. At siyempre, ang main reason, gusto pa niyang makasama ito nang matagal.<br />
Tiningala siya nito at nahihiyang tumango. She's so adorable!<br />
"Saan mo gustong kumain?"<br />
"Mcdo tayo," sagot naman nito. "Libre ko dahil mapera ako ngayon."<br />
"Not gonna happen, sweetheart." He playfully pinched her nose. She frowned and tried to distance herself from him. But he didn't let her.<br />
"Dali na!" Parang batang nag-pout pa ito at nagmamakaawang tumingin sa kanya. "Ikaw na nga ang sumagot sa pagkain kanina tapos ginawa pa kitang bodyguard sa Recto. Para makabawi naman ako sa 'yo."<br />
"Kiss mo na lang ako para makabawi ka sa akin."<br />
Natulala ito. Mayamaya ay namumulang nakayuko ito.<br />
"Uwi na nga lang tayo."<br />
"Wala nang bawian, sweetheart. Halika na't ililibre mo pa ako."<br />
Nakangiting tumango ito.<br />
<br />
Pagkatapos kumain ay nagyaya si Michael na mag-time zone. Gusto raw nitong makipag-showdown sa kanya sa Dance Dance Revolution. Pumayag naman siya. Siyempre, may pustahan. Kung sino ang manalo, siya ang masusunod sa susunod nilang lalaruin doon.<br />
And so, pumwesto na sila at nagsimula na ang tugtog. Dahil dancer si Mariel, hindi siya nahirapan dito kahit na may talon-talon iyon. Si Michael man ay magaling din. Hindi ito sumasablay. Kaya naman pumalibot na sa kanila ang mga tao, bilib sa pinamalas nila. Palakpakan pa ang mga ito nang matapos ang isang game.<br />
Regarding sa pustahan, si Michael ang nanalo. Nag-bow pa ito.<br />
"So, paano ba 'yan, ako ang nanalo," nakakaloko pang sabi nito at umakbay sa kanya. Dinala siya nito sa game na may basketball ring. Paramihan naman ng mai-su-shoot. Mariel sucks at basketball kaya talo uli. Tumawa lang si Michael na ine-enjoy ang pagkatalo niya.<br />
Ang sunod naman nilang game ay sa car racing. Pabilisan naman ang labanan. Nanalo si Mariel.<br />
"Yes!" Tumalon-talon pa siya at binelatan si Michael. Natatawang ginulo lang nito ang buhok niya.<br />
"So, saan tayo?"<br />
"Sa karaoke!" excited niyang sabi. Siyempre, may evil plan siya.<br />
<br />
"So, this is what you're planning," naiiling na sabi ni Michael. Loko talaga ang mahal niya.<br />
"So, you're refusing me," tumatangong pag-conclude agad nito. "Oh, well, I understand sir. Sintunado pala ikaw."<br />
"Excuse me sweetie but you don't know what you're talking about." He crossed his arms. "Baka di mo alam, women are falling in love with my voice."<br />
"Prove it." Ibinigay nito ang microphone sa kanya, challenging him. And he never backed down on a challenge kaya tinanggap niya iyon.<br />
"Ang puso mo, sweetheart, pakiingatan." Kumindat pa siya at pinindot na nito ang song number na nasa karaoke menu list.<br />
<i>Can't Lose You By F4</i><br />
Sinimulan na niyang kumanta at simula pa lang, nabubulol na siya. He's really not familiar with the song nor the band. Hindi pa nakatulong na hindi English ang kanta kundi Chinese. Chinese! Ugh. Tinatawanan lang tuloy siya ni Mariel. Nang-aasar lang.<br />
Lagot ito mamaya sa kanya.
<br />
Pagkalipas ng four minutes and thirty seven seconds niyang pagkakabulol-bulol ay nairaos din niya ang kanta. Ang lukaret niyang kasama, pinalakpakan pa siya at standing ovation pa. Sinakyan na lang niya ito at nag-bow dito.<br />
"So, sweetie, how's the heart?"<br />
OA naman nitong hinakawakan ang tiyan. "Nahulog yata dito, sir. Wait lang, ibabalik ko lang."<br />
Natawa siya at kinuha niya ang menu list at naghanap ng kanta.<br />
"So, alin sa dalawa? Ibabangon mo ang dignidad mo o gaganti ka sa akin?"<br />
Kinurot lang niya ang pisngi nito. Then he found the song and give the mic to her.<br />
"Ready to make me forget my name?"<br />
"Di ba sa kiss lang sinasabi---" Hindi na tinuloy ni Mariel ang sasabihin nang ma-realize nito ang sinasabi. Natutop nito ang bibig nito.<br />
Napangiti siya. "You want to kiss me?"<br />
"Hindi no!" namumulang tanggi nito sabay snatch sa kanya ng mic.<br />
Pinindot niya ang song number.<br />
<i>Kiss Me by Sixpence None the Richer</i><br />
"Sir naman eh!"<br />
"Backing out, I see."<br />
"Hindi noh!" Inirapan siya nito at hinintay ang cue.<br />
<i>Oh... kiss me... out of the bearded barley</i><br />
Darn! She has one sexy voice. It's feminine and RnBish. And it goes straight to his heart. He can't help but be mesmerized. And so, after three minutes and eleven seconds of heaven, he still can't get over it.<br />
"Ano, sir, pakisabi nga sa akin kung anong pangalan mo."<br />
"Ha?"<br />
"Pangalan mo, sir," natatawang sabi nito. "Alam mo pa ba?"<br />
"Huh? Of course."<br />
Lalo itong natawa. "Uuuuyyyyy! Nainlababo sa boses ko."<br />
"Sweetheart, matagal na akong in love sa 'yo. Ikaw lang naman ang hindi naniniwala diyan, eh."<br />
"Huwag kang mag-alala sir, naniniwala na ako sa iyo."<br />
<br />
"Talaga?!" Gustong matawa ni Mariel sa automatic na pagkislap ng mata ni Michael. Kung naiba lang ang sitwasyon, kakantyawan na niya ito nang bonggang bongga.<br />
"Ayaw mo, sir? Eh di wag."<br />
"Hindi, hindi. Gusto ko, siyempre."<br />
"Very good," aniya na tinapik-tapik ang balikat nito. Nagulat na lang siya nang bigla siya nitong hilahin at yakapin nang mahigpit. Damang-dama niya ang init ng katawan nito at ang malakas na pintig ng puso nito. Maybe, nararamdaman din nito ang pagka-excite bigla ng heartbeat niya.<br />
"K-kung makayakap ka naman, sir, parang sinagot kita."<br />
Pinakawalan siya nito.<br />
"Would you?"<br />
"Kung sabihin kong hindi, titigilan mo na ba ako?"<br />
"Of course not," anito. "Let's go, princess. Marami pa tayong games na lalaruin."<br />
<i>Ganyan nga, sir. Maghintay ka. Dalagang Pilipina yata ito.</i><br />
<i><br /></i><br />
<i>------------</i><br />
<i><br /></i><br />
<i><b>Kyaaaaa! Isang chapter na lang :D Thank you sa lahat ng nagtiyaga sa aking writing skills! Mga friends ko talaga kayo. I'm so touched ^______^</b></i>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-89801586714740931382012-01-31T11:27:00.000+08:002012-01-31T12:40:33.712+08:00Pangarap Chronicles Scene 20.2: The First Official Date Part 2Michael patiently waited for the orders to settle. Nang tanungin sila ng waiter kung meron pa silang kailangan ay agad siyang sumangot nang "None, that would be all. Thank you." Alam niyang tatakasan na naman siya ni Mariel kaya inunahan na niya ito.<br />
"Why, Mariel?"<br />
"Hindi mo ba ako pwedeng pakainin muna?"<br />
"You can eat while talking to me."<br />
"That's a bad table manner, sir."<br />
Napailing siya. Kailan ba siya nanalo dito pagdating sa word war?<br />
"I guess, you really have feelings for me," aniya. Bigla itong nabilaukan. Binigyan niya ito ng tubig. Tiningnan siya nito nang masama bagaman tinanggap nito ang baso na inabot niya. "Sorry."<br />
"You should be."<br />
"I had no choice. You won't talk to me about this."<br />
"Hindi lang maalis ang hinala sa isip ko since nakita ko na may kahalikan kang sexy sa resort."<br />
"It was just a kiss!"<br />
"And there's Via."<br />
"Bakit nasama na naman siya dito?"<br />
"Dahil kasama naman siya dito. Siya ang dahilan kung bakit ka nagpunta sa resort. Para makawala ka na sa pagsintang pururot mo sa kanya. At yung actions mo sa resort, it shows how you're struggling."<br />
"Another dose of that wild imagination of yours, I see."<br />
"Kapag nasasama ko si Via sa usapan, 'yan na lang lagi ang sinasabi mo."<br />
"Because you really have one."<br />
<br />
Mariel groaned. Hindi niya kayang ispelengin ang isang ito. Binalingan na lang niya ang pagkain.<br />
"So tatakasan mo na naman ako."<br />
"Kung tatakasan kita, nagpaalam na sana akong pupunta sa CR tapos, pupuslit ako."<br />
Natawa naman ito.<br />
"Seryoso ako dun."<br />
"Okay, sige, hindi na," pagsuko na lang nito. Then, they ate in silence, nagpapakiramdaman. Pero si Mariel rin ang unang sumuko.<br />
"Iuuwi mo na ba ako pagkatapos nating kumain?"<br />
He smiled. Yung smile na akala mo nang-aakit lang.<br />
"Gusto mong iuwi na kita?"<br />
"Bakit ba feeling ko iba ang ibig mong sabihin sa ibig kong sabihin?"<br />
"Ano bang tingin mong ibig kong sabihin?" Kumislap na ang mga mata nito. Napaghahalataan ang kalokohan.<br />
"Iniisip mo 'yan, kaya ikaw ang magsabi sa akin."<br />
"It's just exactly what I've said, honey. Tinatanong lang kita kung gusto mo na bang <i>iuwi </i>kita."<br />
Bago pa maka-reply si Mariel ay lumapit na sa kanilang babae.<br />
"Hi, handsome," bati ng bagong dating.<br />
<i>Ano nga uling pangalan nito ni Sexy? Fe? Faith?</i><br />
"Oh, hi Faye!" bati ni Michael dito.<br />
<i>Ahhh! Faye pala. So, anong ginagawa niya rito? May communication ba sila? Sabi na nga ba di dapat ako naniniwala dito sa Michael na 'to!</i><br />
"So, it seems that I have to congratulate you or something." Si Michael ang kausap ng babae pero sinulyapan nito si Mariel.<br />
Ngumiti lang si Michael.<br />
"I think, it's too early for that."<br />
"Oh, well, good luck then."<br />
"W-wait lang po." Nabaling ang tingin ng dalawa sa kanya. "Pasensya na kung tsismosa pero bakit kailangang i-congratulate si sir? Well, I don't usually care pero nakita ko po kasi yung sulyap mo sa akin."<br />
"You mean you still don't know?"<br />
<br />
"Ano ang hindi ko alam?"<br />
Lalong naguluhan si Mariel sa tinatakbo ng usapan. May secret ba ang dalawang ito? Ganun ba naging close ang mga ito para magtaguan ng sikreto?<br />
<i>Ugh!</i><br />
"You mean, you're still not together?"<br />
Umiling siya. "Dapat bang maging kami?"<br />
"Oh, gosh!" Natawa ito. "Dapat ba akong maawa sa 'yo, Michael. You're obviously crazy for this girl!"<br />
"I am."<br />
"At least, you're admitting it already. About time, hotshot."<br />
"Hindi ako maka-relate."<br />
"Do I really need to spell it out for you? Michael here is thinking about you even when the time we were together. And it's kinda insulting."<br />
<i>And awkward.</i><br />
"Anyway, it was nice meeting you again. Good luck, handsome."<br />
Iyon lang at umalis na ito.<br />
And there was awkward silence.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-70733150412269633362012-01-29T11:38:00.001+08:002012-01-29T11:39:19.419+08:00Pangarap Chronicles Scene 20: The First Official Date Part 1"Ano ba yan, bakla, makikita ka na nga lang namin sa TV, dahil pa sa di magandang bagay," pagrereklamo ng kaibigan niyang si Tess. Kasalukuyan niyang sinasamahan ito sa paghihintay sa boyfriend nitong varsity.<br />
"Kasalanan ko pa pala na muntik na akong ma-rape," sarcastic niyang sabi. "Kasalanan ko bang ako ang naroon ng umiral ang pagka-L ng mga hayop na 'yun?"<br />
"Teh, wala akong sinasabing ganyan," anito. "Ano palang balak mo dun?"<br />
"Ano pa, eh di, idemanda sila."<br />
"Hindi pa sila dumadalaw sa 'yo? You know, para sa out of court settlement? Di ba, anak nung congressman 'yung isa sa mga manyak?"<br />
Nagkibit-balikat siya. Hinihintay nga rin niya ang kampo ng mga ito. Handa na ang makabagbag-damdamin niyang speech.<br />
"Ayan na pala ang jowa mo," sabi niya nang matanaw ang boyfriend nito. Excited namang kumaway ang bruha.<br />
"Bakit ba?" tanong nito nang makitang nakasimangot siya. Nagkibit-balikat na lang siya. Hindi niya sasabihin dito na parang tanga ang kaibigan niya sa sobrang pagkainlababo sa jowa nito. Oo, gwapo na ito at matangkad pero tama ba naman na para itong fan ng lalaki? Kumaway pa! Ugh!<br />
"Kapag nagka-boyfriend ka na, maiintindihan mo rin ako," madramang sabi ni Tess na nabasa yata ang nasa isip ni Mariel.<br />
"Yeah right," aniya at nag-roll eyes. Puro pasakit lang naman ang dala ng love na yan bakit pa niya susubukan?<br />
<i>Kung magsalita naman si Inday, akala mo hindi inlababo.</i><br />
Hindi naman talaga eh.<br />
<i>Asus! Is that your final answer?</i><br />
"Hi, Mariel!" bati sa kanya ng boyfriend ni Tess. Nakaakbay na ito sa kaibigan niya.<br />
"Hello!" Natawa ang magjowa. Nagsimula nang maglakad ang mga ito patungong gate. Sumunod naman siya. "Bakit?"<br />
"Nakatulala ka na naman kasi."<br />
"Sorry naman."<br />
"Huwag mo kasing isipin 'yun," nakangising payo ng jowa. "Mahal ka nun, huwag kang mag-alala."<br />
"Ay hindi ko alam na close pala kayo," sarcastic na sabi ni Mariel. Kaasaran niya ang boyfriend ni Tess. Para lang kasi itong si Neil.<br />
"Ka-text ko kasi yun, di ba, babe?"<br />
"Dinamay mo na naman ako sa kalokohan ninyo."<br />
"And you love it!"<br />
"I love it more when you kiss me."<br />
"Mamaya na kayo maglandian pag wala na ako."<br />
"Oo nga naman babe. Maawa tayo sa isa diyan na walang nagmamahal."<br />
"Excuse me, Bernardo, ha! Mahal ako ng nanay ko."<br />
Natawa uli ang dalawang ito.<br />
"Ay, may artista?" Para kasing may pinagtitinginan ang mga tao sa labas ng gate. Hagikhikan pa ang mga babae.<br />
"Sana si Enrique!" kilig na kilig na sabi ni Tess. Ang tinutukoy nito ay si Enrique Gil na crush nito ngayon. Sawa na raw ito kay Papa P.<br />
"Nagseselos na ako, babe." Agad namang nag-inarte ang jowa nito. Nakapout pa.<br />
"Ikaw naman, babe. Fling ko lang naman yun, eh. Ikaw ang mahal ko."<br />
"Kilabutan nga kayo diyan!" ani Mariel sa mga ito at nag-walkout.<br />
Napanganga siya nang makita kung sino ang nasa labas. Nilapitan niya iyon.<br />
"Sir, anong ginagawa mo rito?"<br />
<br />
<i>Here we go again with the sir thing.</i><br />
"Uy, Mariel, kilala mo pala siya?" Bago pa makasagot si Michael ay naunahan na siya ng isang babae na may kasamang lalaki. Mukhang kaibigan ito ni Mariel.<br />
"Ah, oo," ani Mariel. "Sir, sina Tess at Bernardo. Tess, Bern, si sir Michael."<br />
"Kumusta, pare?" Nakangiting nilahad ni Bernardo ang kamay nito sa kanya. Inabot niya iyon at nakipagkamay sa lalaki.<br />
"Ngayon ko lang nalaman na may kapatid pala si Via," anang Tess. So, close nga ang mga ito kay Mariel.<br />
"I'm not Via's brother," pagtatama niya.<br />
"Oh! So anong ginagawa mo rito?"<br />
"Sinusundo ang isang 'to," sagot niya sabay akbay kay Mariel. "May utang pa kasing date sa akin ito."<br />
Siniko siya ni Mariel. Napangiti siya. Nakarinig naman siya ng singhap sa paligid sabay biglang lapit sa kanila ng ibang mga estudyanteng kanina pa siya pinagtitinginan.<br />
"Mariel, boyfriend mo?!"<br />
"OMG! He's hot!"<br />
"Oy, punasan mo nga yang bibig mo, may laway!"<br />
"So, kailangang maglapitan kayo," naiiling na sabi ni Mariel sabay kawala sa kanya. He didn't let her anyway and put his arms around her waist. Tiningnan siya nito nang masama. Nginitian lang niya ito.<br />
"Punishment, sweetie!"<br />
"Parusahan mo rin ako, kuya!"<br />
"Kilabutan ka nga diyan, Mikaela!" singhal ni Mariel sa babae. "Una sa lahat, di ko boyfriend si SIR MICHAEL."<br />
"Eh ano mo pala siya."<br />
"Manliligaw." Siya na ang sumagot nang mag-alangan si Mariel.<br />
"Mukhang di lang pala ang nanay mo ang nagmamahal sa 'yo."<br />
"Shut up, Bernardo!"<br />
"Uuuuy, namumula ang bata!"<br />
"Tigilan ninyo nga ako," napipikong sabi ni Mariel. Binalingan siya nito. "Tara na nga, sir!"<br />
Tumango siya kay Mariel at tinanguhan na rin ang mga kaibigan nito bilang pagpapaalam. "Nice meeting you, all."<br />
Pagkuwa'y tumungo na sila patungong sasakyan niya.<br />
"Uuuuyy, gustong masolo si Kuya!" pahabol pang tukso ni Bernardo. Binelatan lang ito ni Mariel na ikinatawa ng mga kaibigan nito.<br />
<br />
"So, where do you wanna go?"<br />
Narinig niya ang tanong pero hindi pinansin ni Mariel si Michael. Naiinis pa rin siya dito.<br />
"Wanna go to my house?" Nagpatuloy ito. Hindi pa rin niya pinapansin ito. "Okay, dun tayo."<br />
"Sa bahay ninyo?!" Hindi rin siya nakatiis.<br />
"Yes, ma'am."<br />
"Bakit?! Anong gagawin natin dun?"<br />
"Magde-date."<br />
"Sa bahay ninyo?!"<br />
"E ayaw mo kasi akong sagutin so nag-decide na ako."<br />
<i>Ugh! Bakit feeling ko, naisahan niya ako?</i><br />
"So, where do you wanna go?"<br />
<i>Naisahan nga ako.</i><br />
"Sa kainan."<br />
"Huh?"<br />
"Nagugutom na ako."<br />
"Shoot!"<br />
<br />
"So, sir, baka gusto mo nang mag-explain."<br />
Naka-settle na sila sa isang table na malayo sa ibang customers. Hinihintay na lang nila ang orders nila.<br />
"It's starting to be an endearment."<br />
"Ha?"<br />
"The 'sir' thing," sabi naman nito. "You really like calling me that, huh."<br />
Nagkibit-balikat lang siya.<br />
"I like calling you 'sweetie' so I guess we're quits."<br />
"Parang lugi ako naman ako diyan." Natawa lang si Michael. "Anyway, may utang ka pa sa aking explanation."<br />
"Oh, that."<br />
"Yes, that."<br />
"Hindi ba pwedeng explanation na bigla na lang akong na-in love sa 'yo?" Ikinapula niya ang sinabi nito.<br />
<i>Nasaan na ba ang order namin?</i><br />
"Why can't you accept it, Mariel?"<br />
"Paano ko ba tatanggapin ang isang lalaking nagtatapat ng pag-ibig?"<br />
Natahimik sila pareho. Mayamaya, nagsalita uli si Michael.<br />
"Do you have feelings for me?"<br />
"Don't you think it's still early for me to answer that?"<br />
"Bakit ba hindi mo matanggap na may gusto ako sa 'yo at nililigawan na kita?"<br />
Dumating ang waiter dala ang order nila.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-57957020833119385282012-01-26T08:40:00.000+08:002012-01-26T08:40:11.773+08:00Pangarap Chronicles Scene 19: Doubts and Insecurities"Ano na? Magkwento ka na diyan!" Nakamata lang si Mariel sa kilig na kilig na si Via. Kasalukuyan silang nasa kwarto nito. Kinidnap siya nito pag-uwi nila sa mansion. Kaya heto sila ngayon, nakaupo sa kama nito habang ang boylet nito ay nakatambay sa sala kasama ang manliligaw <b>DAW </b>niya.<br />
"Ano naman ang ikukwento ko, teh?"<br />
"Ano pa e di yung tungkol sa inyo ni Michael," anito. "I know you have a crush on him."<br />
"Dati yun, ngayon..."<br />
"Ngayon?"<br />
"Hindi ko na alam." Napabuntong-hininga si Mariel. "Hindi ako naniniwala sa press release niya. Manliligaw daw eh may katukaan nga sa resort kahapon."<br />
"You mean, you saw him kissing a girl?"<br />
Tumango siya.<br />
"At girl, nakakatibo 'yung babae sa sobrang seksi," aniya. Hindi niya pinahalata na bigla siyang inatake ng insecurity. "Nakanganga pa nga si Neil habang pinapanood namin ang kissing scene nila eh."<br />
"The kiss was that hot?!"<br />
Tumango siya.<br />
"So, wala siyang pag-asa sa 'yo?"<br />
Nagkibit-balikat siya. Hindi niya kasi ito masagot nang matino habang hindi niya pa alam kung ano ba talaga ang plano ng magaling niyang amu-amuhan. Kailangan muna niyang makausap ito.<br />
<br />
<i>Something's wrong.</i><br />
Alam ni Via. Nararamdaman niya. It's not like it's her business to be nosy to someone else's love life but there is really something wrong. First, kahit noon pa, alam niyang Michael respects Mariel. Enough not to play with the latter's feelings. Besides, Michael might be a bit of a playboy but he is definitely not stupid to court the girl who saw him kissing with another girl! Saka nakita niya kung paanong tingnan nito sina Mariel at Neil kanina. Ugh! So it just doesn't make any sense to her.<br />
<i>You actually have options, Via. Either team Michael or nothing.</i><br />
Napabuntong-hininga na lang siya. Looks like Mariel's love life will also be complicated like hers before.<br />
<br />
Sa wakas, nagkasarilinan din si Mariel at ang manliligaw niya kuno. Inihatid niya ito sa labas ng mansion.<br />
"May balak ka bang sabihin sa akin, sir?"<br />
"Sir? Lahat ba ng nanliligaw sa 'yo, sir ang tawag mo?"<br />
Tiningan niya lang si Michael. Naghihintay ng sasabihin nito. Pero sinalubong nito ang tingin niya. Ang nangyari, nagkaroon sila ng staring contest. Poker face lang siya samantalang si Michael ay parang enjoy na enjoy sa nangyayari. Nakangisi pa. Pero siya rin ang unang nagbaba ng tingin.<br />
"Mariel---"<br />
"Ano bang plano mo?" Tuluyan na siyang yumuko. "Bakit mo sinabing nanliligaw ka?"<br />
"Ang plano ko?" Hinawakan ng lalaki ang baba niya upang iangat ang mukha niya. Involuntarily, napalunok si Mariel nang magtama ang mga paningin nila. "Ang ligawan ka."<br />
"S-seryoso ka nga?"<br />
"Mukha ba akong nagbibiro?"<br />
"H-Hindi p-pero---" Napailing si Mariel. Obvious naman kasing di pa ito nakaka-move on kay Via.<br />
<i>Pero hindi ka rin naman niya paglalaruan, girl. And you know it!</i><br />
Ugh!<br />
"May problema ba, sweetheart?"<br />
"Tawagin mo ako sa pangalan ko," nakasimangot at namumula niyang sabi. "My name is Mariel. M-A-R-I-E-L."<br />
Ngumisi lang ito. "I will if you call me by my name...sweetheart. It's Michael, M-I-C-H-A-E-L. Not sir."<br />
Napakamot siya sa batok. Sabi na nga ba at iyon ang ibabato nito. Ugh! Huminga siya nang malalim.<br />
"M-Michael." Lalo lumuwang ang pagkakangisi ng loko. Hinayaan na lang niya ito sa trip nito at nang hindi na kung saan-saan aabot ang usapan nila. "Tapatin mo nga ako. Ikaw ba nakamove on ka na kay Via o ano? Baka mamaya, kung anong plano ang nasa utak mo diyan, sabihin mo na sa akin, please."<br />
<br />
"What?!" gulat na sabi ni Michael.<br />
<i>Seriously?! What the hell?!</i><br />
"Ay, dude, halata ka kasi masyado," sarcastic na sabi ni Mariel na umiiling-iling pa. Seems like she got the wrong conclusion.<br />
"Hindi mo alam ang sinasabi mo."<br />
"On the contrary, alam ko ang sinasabi ko," confident nitong sabi. "Para po sa inyong kaalaman, kung yelo lang si Via kanina, natunaw na siya sa sobrang pagkakatitig mo. And it makes sense dude. Kissing with a hot chick, flirting with me and other girls in the resort. Hay, napa-English tuloy ako."<br />
"You really have a wide imagination."<br />
"Maybe, but at least what I've said is the truth."<br />
"It's not, Mariel. It might make sense to you but it's far from the truth."<br />
"Really." That wasn't a question but a challenging statement. "But that's the most logical conclusion one can come up with."<br />
"Maybe. If <i>you</i> didn't happen."<br />
"Hindi ka ba nakikinig sa akin? Sinama ko po kaya ang sarili ko sa mga factors before I get into my conclusion," anito na pinamaywangan pa siya. Ang cute talaga nito.<br />
"Then, wanna hear my side of the story?"<br />
Mariel just looked at him, challenging him while slightly pouting her lips. It took him a lot of self-control not to grab her and kiss those pouting lips senselessly. Napangiti siya.<br />
"But first, how about going out with me on a date."<br />
Mariel blinked. "Pakiulit nga, sir."<br />
<i>Hay! Hindi rin matigas ang ulo ng isang ito.</i><br />
"Niyayaya kitang makipag-date, <i>sweetheart.</i>"<br />
<br />
"Niyayaya mo akong makipag-date?" parang tanga lang na ulit ni Mariel. Ano na naman bang balak nitong Michael na 'to sa buhay? "Bakit?"<br />
Tinitigan muna siya ng mga 10 seconds ni Michael saka tumawa. Nakasimangot na hinampas niya ito sa braso pero tila lalo pa itong natuwa at kumislap pa ang mga mata. May pagka-addict rin talaga.<br />
"Bakit ba niyayayang makipagdate ang babae?" balik-tanong nito sa kanya. Lalo siyang napasimangot.<br />
"Paano mapupunta sa pakikipagdate ang pagpapaliwanag sa akin ng side mo," naiiling niyang sabi. "Ang mabuti pa, umuwi ka na. Hindi rin naman ako papayagan ni Nanay, eh."<br />
Napabuntong-hininga ito.<br />
"Tama ka."<br />
Tumango siya. "Ba-bye."<br />
Amused na napangiti ito. "Can't wait to get away from me?"<br />
"May sasabihin ka pa ba sa akin?" <i>Ganoon ba ako ka-obvious?</i><br />
"Meron pa nga." Tinitigan siya nito. Siya naman ay napatingin din dito. Hay, ang gwapo talaga nito. Talaga bang panliligaw nga ang intensyon nito sa kanya? Pwede ba siyang umasa kahit na malabo? Ano ba naman kasi ang magugustuhan nito sa kanya e latak lang naman siya kung ikukumpara kay Via o kahit dun sa sexy'ng Fay na yun.<br />
O baka naman sasabihin na nito sa kanya ang plano nito. Naghintay pa siya sa sasabihin nito.<br />
"Mariel, totoo 'yung sinabi ko kay Aling Tindeng sa ospital. I will pursue you and rest assured that my intentions are pure. Kaya sana, huwag mo akong itataboy palayo o iwasan gaya ng ginawa mo ngayon. Alam mo namang hindi kita sasaktan di ba?"<br />
Tumango siya. In her heart, alam niya iyon. Kaduda-duda man ang intensyon nito, alam niyang hindi siya nito paglalaruan at sasaktan. Not intentionally.<br />
"Pero di pa rin ako naniniwala na gusto mo akong ligawan."<br />
"It's okay." Ngumiti ito. "It's enough for me to know that you won't push me away."Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-39179652088213639422012-01-23T18:48:00.000+08:002012-01-23T18:48:05.179+08:00Pangarap Chronicles Scene 18: A Sudden DeclarationMatapos kumain, pinuntahan na nina Mariel at Tindeng ang mga kasama.<br />
<i>Mariel, ang mantra. Mind over matter...mind over matter...mind over---</i><br />
"Mariel, huy!"<br />
"Ay, matter!" nagulat niyang sabi. Pagkuwa'y hinampas niya si Gabriel na siyang tumawag sa kanya. "Bakit ka ba nanggugulat?"<br />
"Trip," anito. Napailing na lang siya. Binalingan na lang niya si Neil na gising na pala. Nakangiting nilapitan niya ito.<br />
"Yoh! Kumusta ang kapreng bakulaw?" H-in-yper-an niyang sadya ang pagbati dito. Naiiyak na naman kasi siya.<br />
"Buhay pa naman," nakangiting sabi nito. "Kumusta naman ang bubwit?"<br />
"Heto handa nang mangulit."<br />
"Handa nang mangulit eh ano to." Dinampi nito ang hintuturo sa gilid ng mata niya at pinakita sa kanya.<br />
"Pawis." Pumiyok na siya. Hindi kasi niya alam na naluluha na pala siya.<br />
"Huwag ka ngang umiyak diyan, di naman ako namatay eh," mahinang sabi nito na hinaplos ang likod ng ulo niya. Hinampas niya ito, umiiyak na.<br />
"Kailangan talagang sabihing muntik ka nang mamatay?!" singhal niya. Marahas na pinahid niya ang luhang naglandas sa pisngi niya saka niyakap ito.<br />
"Talaga naman." Napabuntung-hininga na lang ito. "Payakap nga. Dali!"<br />
"Demanding much?!" Pero niyakap niya si Neil at umiyak na nang todo. Drama queen na siguro ang tingin sa kanya ni sir Michael niya dahil natigil lang siya sa kakaiyak ng dumating sina Gabriel. Pero anong gagawin niya? Muntik nang mamatay ang kaibigan niya dahil sa kanya? Hindi niya kayang magpakahinahon sa ganoong sitwasyon.<br />
<i>At sa lahat ng pwedeng isipin, si sir pa. Namang buhay to oh!</i><br />
<br />
<i>Oh, sweetheart! Huwag mo naman siyang yakapin nang ganyan.</i><br />
Yep. Michael is jealous. He has always been possessive. That's why he became a jerk to Gabriel before. And he didn't want it to happen again. Based from experience, it will just make the one he wants to stay away. It happened once and the history won't happen again.<br />
Kaya pinipigilan niya ang pagnanais na hablutin si Mariel kay Neil. It won't do him any good. Lalo pa't close ang dalawang ito and Neil was the one who was with her when the shit happened. It's just like when Via was kidnapped and Gabriel was the one on her side...<br />
<i>Oh, darn! Do I have to go through this shit again? Si Neil ba this time ang makakalaban ko?</i><br />
<br />
Nanlaki ang mga mata ni Neil ng magtama ang mga mata nila ni Michael. Bigla na lang eh.<br />
<i>Anak ng pating!</i><br />
Lihim siyang napaungol. Bigla ay parang gusto niyang alisin ang pagkakayakap sa kanya. Ikaw ba naman ang tingnan nang masama pagkatapos ay biglang makikita mo sa mukha niya na nasasaktan ang kapwa mo lalaki, hindi ka ba maiilang? Aaminin niya, may gusto siya kay Mariel DATI. Ngayon, kaasaran at kaibigan na lang ang turing niya rito. Though, may mga times na ang ganda ganda nito sa paningin niya. Maganda naman kasi talaga ito. At ang mga tipo nito ang type niya.<br />
Manhid ba siya talaga? May gusto pala itong Michael na ito kay Mariel. Kailan pa? Naisip niya ang mga pangyayari sa resort at napaungol siya.<br />
<i>Patay!</i><br />
Kumawala sa yakap si Mariel.<br />
"Okay ka lang ba?" concerned na tanong nito. Narinig siguro nito ang pag-ungol niya at akala ay nasaktan siya. Tumango naman siya pagkatapos ay sinimangutan ito.<br />
"Ang pangit mong umiyak!"<br />
Hinampas lang siya nito. At naramdaman niya ang pagtaas ng intensity ng titig sa kanila ni Michael. Naman talaga!<br />
<i>Anak ng pating! Mukhang kailangan ko na talaga ng girlfriend! Ugh!</i><br />
<br />
Pagkalipas ng mga ilang saglit pa, may dumating uling bisita si Neil...<br />
"Yoh! Wazz up, kiddo!" masiglang bati ni Tatang nang makarating na ito sa kama ni Neil. Kasama nito sina Junjun at ang mga magulang ng bata, sina tito George at tita Melanie. Si tito George pa nga ang magiging abogado ni Mariel.<br />
"Eto, tang, buhay pa naman," nakangiting sagot naman ni Neil. Sinabunutan ito ni Mariel na hindi umalis sa tabi ng una.<br />
"Nakita ko nga." Natawa naman si Tatang. "Kaya kinakarinyo brutal ka na naman nitong bubwit na katabi mo."<br />
"Hindi karinyo brutal ang tawag diyan, tang," sarcastic na sabi ni Neil. "Torture po 'yan. Torture."<br />
Torture na sa pangangarinyo brutal, torture pa sa killer eyes ni Michael. And to be honest, mas torture para kay Neil ang nagbabantang tingin sa kanya ng una.<br />
"Kuya Neil, ate Mariel, sino po sila?" biglang sabat ni Junjun na tinuro pa sina Gabriel, Via at Nanay Tindeng.<br />
<br />
Napatingin sina Tatang sa direksyong tinuro ni Junjun. At napatulala ito nang madayo ang tingin kay Tindeng. As in. Titig kung titig at nakanganga pa.<br />
"Tang, baka matunaw ang nanay ko." Napatingin si Tatang kay Mariel.<br />
"Pasensya na...anak..."<br />
"Ang creepy mo, Tang ha," nakasimangot na sabi ni Mariel. Napakamot siya sa ulo nang muling ibaling ng lalaki ang tingin sa nanay niya. Ang nanay naman niya ay nag-iwas ng tingin, biglang nairita.<br />
"Ayaw mo ba akong magiging tatay, pumpkin?" tanong nito. Inikot niya ang mga mata niya.<br />
"Wala ka nang magagawa, Neng," nakangising sabi ni tito George. "Tinamaan si Tatang sa nanay mo."<br />
"Tatang, lahat ng mga gustong manligaw na saklaw ng teritoryo ko, dumadaan sa akin."<br />
Inulit ni Gabriel ang sinabi niya habang tinatapik ang balikat ni Michael.<br />
"Narinig mo 'yun dude. Lahat ng mga gustong manligaw na saklaw ng teritoryo ko, dumadaan sa akin."<br />
Hindi niya pinansin ang mga ito.<br />
"Huwag kang mag-alala, future daughter," buong kumpiyansang sabi ni Tatang. "Papasa ako sa iyo."<br />
"Weh?! Kaya mo ba kaming buhayin ng nanay ko?"<br />
"Oh pare." Umepal uli si Gabriel. "Kaya mo raw ba silang buhayin ng nanay niya?"<br />
"Oo naman, dude," sagot ni Michael. "I'm a very wealthy guy, you know."<br />
"Bakit, sir? Tinamaan ka rin ba sa nanay ko?"<br />
"Sweetie, I think you know the answer for that." Kumindat pa talaga si Michael.<br />
"Yun yun eh!"<br />
Umugong ang tuksuhan. Nahiya naman si Mariel lalo dahil ramdam niya ang pag-iinit ng mukha niya. Napasubsob tuloy siya sa kama. Si Michael naman ay amused na tiningnan siya.<br />
"Hija, walang magagawa ang pagtatakip mo sa mukha mo," naaaliw na sabi tito George. "Pati tainga mo, pulang pula."<br />
"I thought sina Neil at Mariel---"<br />
"Utang na loob, tita Melanie, wala akong malisya sa bubwit na 'yan!" tila nanririmarim na sabi ni Neil.<br />
"Well, now I know," naaaliw na sabi ni tito George.<br />
"T-teka lang, Michael, nililigawan mo ang anak ko?"<br />
"Tindeng, my love, hayaan mo na ang mga 'yan."<br />
"Ikaw ba ang kausap ko, Procorpio?"<br />
<br />
"Procorpio?!" maang na sabi nina Neil, Michael at Mariel. Napaangat pa ito sa pagkakasubsob.<br />
"Bakit po ninyo alam ang name ng isa't isa?" maang na tanong ni Junjun. "Ako nga, hindi ko alam eh."<br />
"Oo nga, bakit ninyo alam ang pangalan ng isa't isa?" nakangising tanong ni Mariel. Nakabawi na.<br />
"At in fairness, ang bantot ng pangalan mo, Tang," pambubuska ni Neil. "Anong itatawag sa 'yo ni Aling Tindeng niyan? Procorps?"<br />
Nag-appear sina Mariel at Neil.<br />
"So, Tatang Procorps----pffft!" Natawa na rin ang lahat. Mayamaya, nagpatuloy si Mariel. "Sagutin mo ang tanong ko."<br />
"Kung kaya kong buhayin ang aking my loves? Of course. I'm a very wealthy guy, too, you know."<br />
"Very good, very good!"<br />
"Tigilan ninyo nga ang kalokohan ninyo," pagsusungit ni Aling Tindeng. "At sagutin ninyo muna ang tanong ko."<br />
Natahimik naman ang lahat.<br />
"Michael, nililigawan mo ba ang anak ko o kasama na naman 'yan sa kagagahan ng anak?"<br />
"Nay naman, hindi no!"<br />
"Hindi ikaw ang tinatanong ko." Pinandilatan ni Tindeng ang anak. "Michael, sagot."<br />
Huminga muna nang malalim si Michael habang si Gabriel naman ay minasahe ang mga balikat nito. Siniko tuloy ito nang kanina pang nanahimik na si Via.<br />
"Simula po ngayong araw na ito, opo, nililigawan ko na po ang anak ninyo," ani Michael pagkatapos ng ilang sandali. "And I won't stop until she says yes."<br />
Napasinghap si Mariel sa deklarasyon na iyon ng <b>sir Michael</b> niya.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-39074199762808787832012-01-08T11:33:00.000+08:002012-01-16T18:54:57.661+08:00Pangarap Chronicles Scene 17: A Misunderstanding, An Admission And A PlanAgad na niyakap ni Tindeng ang kanyang anak. Kanina pa siya alalang-alala dito. Tiyak na takot na takot ito ngayon at kung hindi pa tumawag si Michael kay Gabriel ay hindi pa niya malalaman ang mga nangyari dito. Kailangan siya ng anak niya ngayon. Kaya iyong nakita niya, saka na lang niya ito uusisasin.<br />
<br />
Hindi naman ganon ang trip ni Gabriel. Nung nagpaalam sa kanila ang ex ng asawa niya ay kinutuban na siya. Iba ang kinikilos nito sa dapat na kinikilos ng isang lalaki sa isang kakilala lang. Iba...may malisya. At ang masama, wala man lang kamalay-malay si Mariel.<br />
Oh, not that he didn't trust Michael. He may not be close to him but Gabriel knows that the guy can be trusted. Pero mahirap na. Mayaman ito, gwapo pa kaya maraming babae ang tiyak na magkakandarapa dito. Bukod pa sa bali-balita ang pagiging emo nito sa opisina. Siyempre pa dahil sa asawa niya. Hindi naman siya papayag na magagamit si Mariel para sa isang rebound relationship. Masasaktan ito at hindi pwede iyon. Para na niyang kapatid ito.<br />
Kaya by hook or by crook, kailangan niyang alamin ang feelings ni Michael para sa kaibigan niya.<br />
<br />
Pareho lang ang nararamdaman ng asawa ni Gabriel na si Via. Alam niya dati pa na may crush si Mariel sa ex niya. Hindi nga lang niya alam ang kay Michael but there were times---when Michael was...winning her back--- that he will have this <i>expression</i> when they talked about Mariel a bit or when he saw her. It's like they have this private moment he cherished a lot or something. Get the picture? And the weird part is, she hadn't really saw them talked. Oh, except in her wedding. But it just happened once...<br />
But she wasn't surprised when Michael kinda asked them about Mariel being with him in the resort. It is sort of...inevitable. She actually wondered if they are in a relationship or something. Maybe they are. The vibes were a give away. But it seemed so soon. Or maybe, it's a secret. Ugh?! Via would seriously find out.<br />
<br />
"Mariel, anak, ayos ka lang ba?" Binasag ng tanong na iyon ni Tindeng ang katahimikan. Tumango naman ang anak niya.<br />
"Mabuti naman you're alright," nakangiting sabi ni Via.<br />
"Kumusta nga pala si Neil?" tanong naman ni Gabriel.<br />
"Okay na raw siya sabi ng doctor." Si Michael ang sumagot.<br />
"At salamat nga pala pare." Si Gabriel ulit. "Buti na lang tinawagan mo kami sa nangyari sa bubwit na ito. Pati na rin sa pagliligtas sa kanya at kay Neil."<br />
"It's alright, dude," ani Michael. "I promised you right? Aalagaan ko 'yan."<br />
"Kitang-kita nga eh." Ngumisi si Gabriel. Pinalo siya ni Mariel. "Bakit? Wala akong ibig sabihin dun."<br />
"Alam kong meron," naiiling na sabi ni Mariel. "Kaya uunahan na kita, iyong nakita ninyo kanina, walang ibig sabihin iyon."<br />
"Nakita namin? Meron ba?"<br />
"'Ta mo 'to! Pakisipa nga ang asawa mo, Via."<br />
Natawa lang si Via. Si Michael naman ay lihim na napailing. Sabi na nga ba. It's just a hug, though. It's not like he hugged Mariel because he wanted to but because the girl needed some comforting.<br />
<i>But that doesn't mean that you didn't like it.</i><br />
Of course! Mariel's soft body so close to his? Darn! It just felt so right. He can't explain it but yeah, it felt right. And kinda addicting as well.<br />
<i>Hmmm, that's deep!</i><br />
He ignored that annoying voice on his head. He's tired fighting it. He's fighting a losing battle anyway. Napatingin siya kay Via. Pinakiramdaman niya ang sarili kung may damdamin pa siya para dito. But there's nothing. It's kinda neutral. The usual emotions he had when she's around...they're not here. Not anymore.<br />
Come to think of it. He hasn't thought about her all day. Okay, he mentioned moving to that annoying voice on his head but that is to argue. And the culprit? Guess what? It's not Via. It's Mariel!<br />
"Wala na, dinala na ng engkanto si sir," narinig niyang sabi ni Mariel. Napalingon siya rito.<br />
<br />
<i>Sinasabi na nga ba. </i><i>May gusto pa rin si sir Michael kay Via.</i><br />
Ibang klase kasi ang titig nito kanina. Umaaraw lang ang peg na tila gustong manunaw. At ang tagal. Mga isang minuto rin at na-lost pa ito dahil kailangan pa niyang untagin. Ayaw sana niyang istorbohin ito sa uhm, pagtitig sa friendship niyang saksakan ng ganda pero ilang saglit lang, maghahamon na si Gabriel ng away.<br />
<i>Hay! Ang talino ko talaga! Buti na lang, buti na lang...</i><br />
"Wala, tinatanong ka lang namin kung sinong pumatay kay Lapu Lapu."<br />
"Didn't he die because of old age?"<br />
"Eennngk! Wrong answer!" Hindi ba nito alam ang pinaka-common joke sa Pilipinas? Michael rolled his eyes.<br />
<i>Sorry naman, sir. Naistorbo ba ng corny kong joke ang pagbangla mo kay Via?</i> (NOTE: sarcastic po siya)<br />
"Okay, then what is the answer?" Parang pinagbibigyan lang siya nito sa tono ng pananalita ng among fake.<br />
<i>Ouch naman. Parang ang sarap umiyak.</i><br />
"Yung kusinero, duh!" Pinaarte pa niya ang tono niya para di halatang bigla siyang nabadtrip dito. Natawa naman ang nasa paligid niya. Ginulo pa ni Michael ang buhok niya.<br />
<i>Ano ako, aso?!</i><br />
"Ano, may joke ka pa ba diyan?" tanong ni Gabriel, pang-asar lang.<br />
<i>Oo na. Corny na joke ko.</i><br />
"Wala na eh," kibit balikat niyang sabi. "Punta muna akong canteen, gutom na ako. 'Nay penge pong pera."<br />
"Samahan na kita anak."<br />
<i>Patay tayo diyan.</i><br />
<br />
Alam ni Tindeng na d-in-eny na ng anak niya ang tungkol sa kanila ni Michael pero hindi pa rin siya mapalagay. Nababahala siya sa kinikilos nito, idagdag pa ang nakita niya kanina. Kaya naman niyaya niya itong kumain na lang sa canteen kesa doon i-take out ang pagkain. Pumayag naman ito.<br />
"Ako nga anak, tapatin mo---"<br />
"Wala po, 'Nay. Promise."<br />
"Hindi pa ako tapos."<br />
Ngumuya muna ito bago sumagot. "Nay, obvious naman po ang tatanungin ninyo. Kung may relasyon kami ni sir Michael. At ang sagot po at isang malaking wala. Bold letters at caps lock pa po."<br />
"Hindi 'yan ang tanong ko."<br />
"Aahh." Tumango pa ito. "Wala po."<br />
"O sige, ano ang dapat kong itanong."<br />
"Kung may gusto ako kay sir Michael."<br />
"Sigurado ka ba?"<br />
"Opo naman!"<br />
"Anak, sigurado ka bang wala kang gusto kay Michael?"<br />
"Oo naman, 'Nay." Lalo siyang kinutuban. Hindi kasi ito tumingin sa kanya nang sinabi iyon. Kilala niya ang anak niya. May pagkalukaret ito pero hindi pa ito nagsisinungaling sa kanya. At kung magsinungaling man ito, mahahalata niya.<br />
<i>Diyos ko, anong gagawin ko sa anak kong 'to?</i><br />
Hindi naman sa ayaw niya kay Michael. Mabait namang bata ito at mapagkakatiwalaan. Pero corny na kung corny, langit ang lupa ito at ang anak niya. Tiyak na sakit sa bangs at sakit sa puso lang ang mapapala ng anak niya. Ang mga mayayaman para lang sa mayayaman. Oo, sige, may exceptions sa rule pero di naman lahat exempted.<br />
<br />
"Spill it out." Kanina pa di mapakali si Michael sa tinginan ng mag-asawa sa tabi niya. Kanina pa ang mga ito. Mula pa nung umalis si Mariel kasama ng nanay nito. "Alam kong may gusto kayong itanong sa akin."<br />
"Uhm, about that..." Tila hindi malaman ni Via ang mga dapat sabihin. Napabuntong-hininga na lang si Michael. "We just wanna know if---you know---uhm---"<br />
"Pare, gusto lang naming malaman kung totoo bang wala ngang namamagitan sa inyo ni Mariel," salo na ng asawa nito.<br />
"Gabriel!"<br />
"Via babes, 'yun din naman ang gusto mong itanong di ba?"<br />
"But still---"<br />
"Uhm, hindi ninyo narinig ang sinabi ni Mariel kanina?"<br />
"Pare, lalaki rin ako," ani Gabriel.<br />
"And your point is?"<br />
"My point is this. Anong balak mo kay Mariel?"<br />
"Balak?" Michael parroted.<br />
"Nakita ko kanina ang titig mo sa asawa ko."<br />
"What?!" This is crazy! Kelan niya tinitigan si Via? "Look, dude, I don't have feelings for your wife. Not anymore."<br />
"W-wait lang---you told me you've moved on a long time ago!" That was Via. Hindi ito makapaniwala. Marahas na napahinga si Gabriel. While Michael just kept silent for a moment. Then he spoke.<br />
"I just told you that so you won't be guilty," aniya. "You were my everything. You just can't expect me to forget about my feelings in a snap. In fact, I just realized it now. And I mean it this time. I don't love you anymore. Not the way I used to, at least."<br />
"Is there someone new?"<br />
Tumango siya. Of course there is. It was too fast that he didn't even realized she wrapped him with her little finger. Heck! Michael was sure she didn't even knew what she did to him. But he really didn't mind. He will have his revenge anyway. She will be his and she won't be able to get away.<br />
His pretty little Mariel...<br />
<br />
<i>Anyare?</i><br />
Bigla kasing tila kinabahan si Mariel. Iyong kabang umabot sa sikmura niya. Para tuloy may mga paruparo dun. Nawala tuloy ang concentration niya sa pagcha-chant habang kumakain.<br />
Uminom siya ng tubig at huminga nang malalim.<br />
<i>Okay, Mariel. From the top. Iwasan si sir Michael. Mind over matter...mind over heart...mind over matter...mind over heart...</i>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-39734287962621703942012-01-06T18:49:00.003+08:002012-01-08T02:27:59.640+08:00Pangarap Chronicles Scene 16: Knight In Shining Armour"Pumps, costume mo." Agad na tinanggap ni Mariel ang paperbag na bigay ni Tatang Shark. Iyon din ang costume niya kanina.<br />
"Samahan mo 'kong magbihis," ungot niya kay Neil.<br />
"Ang arte mo talaga," naiiling naman nitong sabi.<br />
"Eeeehhh! Sige na!"<br />
"Heto na nga, nanginginig pa."<br />
"Weh?! Bakit hindi ka nanginginig diyan? Manginig ka na."<br />
Sumunod naman si Neil. Nagmukha itong human cellphone na nagba-vibrate. Tawa naman nang tawa si Mariel pati na rin si Junjun at ang tatang. Si Michael ay ngumiti lang para hindi masabing hindi siya naki-join sa kalokohan ng dalawa.<br />
Nang umalis ang dalawa ay in-interrogate si Michael ni Tatang.<br />
"So, pretty boy, anong meron sa inyo ni Mariel?" Hindi na ito nagpaligoy-ligoy pa. Inaasahan naman na ni Michael ang tanong nito.<br />
"What do you mean, sir?" Siyempre, kunwari maang-maangan.<br />
"Huwag mo akong ganyanin, pretty boy," naiiling nitong sabi. "Mga style ninyong mga bata kayo, bulok."<br />
"Sir, there's nothing going on between me and Mariel," aniya. "She's just---"<br />
Teka lang? Ano nga ba niya si Mariel? Maid ng ex niya?<br />
"She's just..."<br />
"An acquaintance."<br />
No, no, no! They're definitely on a higher level.<br />
<em>Friends?</em><br />
Hmm..are they? Ngayon lang niya ito nakasama nang matagal-tagal. Marami pa siyang di alam dito at gayun din ito sa kanya. But he's really comfortable with her. And he feels like he can he can tell her his life or something. At alam niya sa sarili niya na kung hihingi ito ng tulong sa kanya, gagawin niya ang makakaya niya upang matulungan ito.<br />
"Pretty boy, is that your final answer?"<br />
"Huh?"<br />
Napatawa si Junjun. Binuhat naman ito ni Tatang.<br />
"Nawala ka agad sa sirkulasyon, tinatanong lang naman kita," naiiling na sabi nito.<br />
Magsasalita sana siya nang may marinig silang sigaw.<br />
<em>Shit! That's Mariel!</em><br />
Walang sali-salitang tumakbo siya sa direksyon na pinuntahan nito at ni Neil.<br />
<br />
"Hi, sexy!" Pilit na ngiti ang isinukli ni Mariel sa mga nakasalubong nila ni Neil. Makakalaban nila ang mga iyon sa showdown. Hindi niya gusto ang tingin ng mga ito sa kanya lalo na nang pinasadahan siya ng mga ito mula ulo hanggang paa saka ngumisi.<br />
"Halika na, Neil," sabi niya sa kasama na nakatiim na tumango. Ngunit hinarangan sila ng mga lalaki. "Padaanin ninyo kami."<br />
"Aba! Matapang si sexy!" sabi ng isa. Hinablot nito ang kamay niya at napatili siya agad. "Mas gusto ko 'yan!"<br />
"Pare, wag mong bastusin ang kasama ko," banta ni Neil dito na kinuha ang isa niyang kamay at hinila palayo sa manyak na lalaki.<br />
"Huwag kang makialam dito, pare!" Napatili siya nang biglang sinuntok nito si Neil. Siyempre, gumanti naman ito. Nakita yata ng mga manyak na kayang lumaban ni Neil kaya sinaksak na ang huli. Napauklo ito, sapo ang sikmurang nasaksak.<br />
"Tulong!" Nagsisigaw na siya. Bakit ba hindi niya nadala ang cellphone niya? "Tulungan ninyo kami!"<br />
"Huwag kang maingay diyan!" Nagulat siya nang biglang sampalin siya ng isa. Malakas iyon, parang sapak. Napatumba siya sa daan.<br />
"M-mariel..." Gusto man siyang tulungan ni Neil pero hindi niya magawa. Masakit masyado ang pagkakasaksak sa kanya. Malapit na siyang mawalan ng ulirat. At trip na trip pa ng mga lalaki na pagtatadyakan siya...<br />
<i>Putris naman, oh!</i><br />
"Pwede nang kama 'to," anang lalaki. Nanlaki ang mga mata ni Mariel nang maghubad na ito ng T-shirt. Gusto niyang tumayo pero nanginginig ang mga tuhod niya. Sinulyapan niya si Neil. Napaiyak na siya sa takot nang makitang nakahandusay na ito sa sahig. "Huwag kang mag-alala sexy, mag-e-enjoy ka rin naman."<br />
<i>Bato, kahit anong pwedeng sandata! Diyos ko, tulungan Ninyo kami ni Neil.</i><br />
Susunggaban na siya nito nang makakapa siya ng mga maliliit na bato. Agad niyang binato ang mga iyon sa mukha nito. Napamura ito sa sakit. Doon niya nakuha ang lakas niya. Tumayo siya at sinipa ang pagkalalaki nito. Pero bago siya makatakbo para makahingi ng tulong ay sinunggaban agad siya ng isa dalawang nagmamasid lang at tinakpan ang bibig niya. Ang isa naman ay tinulungan ang nanunggab sa kanya.<br />
"Putang ina mong babae ka!" Galit na galit ito. "Dalhin yan sa sasakyan! Yung kasama niya, idispatsa na ninyo."<br />
<i>Kayo na pong bahala...</i><br />
Pero hindi pa sila nakakahakbang nang biglang may tumadyak sa pinaka-leader. Si sir Michael! Nanlaki ang mga mata ni Mariel habang pilit na kumakawala sa pagkakahawak sa kanya ng isang goon. Nang akmang susugod ang isa pa ay sinapak ito ni Michael.<br />
"Bitiwan mo si Mariel!" utos nito sa nakahawak sa kanya. Pero siyempre hindi nito ginawa. Lalapitan na sana sila ni Michael nang may biglang sumapak dito. Agad na nakabawi ito at sinapak ang nanapak dito. Pagkatapos ay nilabanan na ni Michael ang tatlong lalaki.<br />
Nang maglabas na ng kutsilyo ang isa, ay pinilipit ni Michael ang kamay ng madayang lalaki. Doon dumating ang rebak sa pangunguna ni Tatang. Tinulungan ng iba si Neil habang ang iba naman ay tinulungan si Michael na laban ang apat na manyak. Ilang sandali pa ay nakatali na ang mga ito, hinihintay ang tinawag na pulis.<br />
<br />
Nang makuhanan sina Mariel, Michael at ang ibang saksi ng statement ng mga pulis ay agad nagtungo sila sa hospital na pinagdalhan kay Neil. Ayos naman ang kalagayan nito, sabi ng doctor. Tiyempo lang daw ang pagdala dito at kung nagtagal pa ay baka malala na ang naging lagay nito.<br />
"K-kailangan kong tawagan si Gabriel," ani Mariel.<br />
"I already did that, sweetheart," sabi naman ni Michael. Nagpapasalamat siyang tama lang ang pagdating niya. Na hindi pa ito nagagalaw ng mga tarantadong lalaking iyon. Pero hindi niya gusto ang takot na nababasa niya sa mga mata nito. Kanina lang ito tumigil sa kakaiyak nang sabihin ng doktor na ligtas na si Neil.<br />
Tumango si Mariel at tumingin sa kawalan. Natatakot pa rin siya kahit na tapos na ang lahat. Kung na-late ng dating si Michael siguradong na-rape na siya at baka namatay si Neil.<br />
"Sweetheart." Inakbayan siya ni Michael. "Everything's okay now. Hindi mo na kailangang matakot."<br />
Tumango siya at nginitian ito.<br />
"Salamat nga pala, sir."<br />
"Anything for you, sweetie."<br />
Katahimikan...<br />
"Ano palang sabi ni Gabriel nang tinawagan mo siya?"<br />
"They're going to the hospital. Kasama ang nanay mo."<br />
Tumango uli si Mariel.<br />
"Sorry nga pala, sir. Nang dahil sa akin, nasira ang bakasyon mo."<br />
"Hindi mo kasalanan ang nangyari, ano ka ba?"<br />
Nagkibitbalikat lang siya. Pero mayamaya ay nangilid ang luha niya.<br />
"Come on, sweetie." Kinabig siya ni Michael papalapit lalo dito. He kissed her hair. "It's already over. No one's gonna hurt you now. I'm here, okay."<br />
"Kung hindi ka dumating, baka patay na kami ni Neil," pahikbing sabi niya. Tuluyan na siyang ikinulong ni Michael sa mga bisig nito, saying sweet words. "Ngayon lang ako naka-encounter ng rapist, apat pa! T-tapos anak pa ng pulitiko. Na-broadcast tuloy sa buong Pilipinas na muntik na akong ma-rape. Nakakahiya!"<br />
"Sweetheart, there's nothing to be ashamed of. Hindi mo ginusto iyon."<br />
"Gusto ko lang namang magkapera, masama ba iyon? Tapos, nasira pa ang bakasyon mo. Dahil sa akin, muntik nang mamatay si Neil."<br />
"Mariel..." Pinakawalan siya nito at iniharap dito. "First of all, hindi nasira ang bakasyon ko dahil sa 'yo. I honestly enjoyed it. Well of course, you can scrap the police scenes and all but I won't blame you for that. I'm glad you're fine. Kayo ni Neil. And second, if you want to fight those bastards on court, I will support you...all the way. They actually deserve to be dead!"<br />
"Itutuloy ko talaga ang demanda sa mga hayop na 'yun."<br />
"That's my girl," anito at niyakap siya uli. Mariel realized she likes to be hugged by her 'sir Michael.' She just felt safe and his warmth feels good. And his manly scent too. "Kaya tahan na, ha? I don't regret coming here with you."<br />
And then, may tumikhim. Agad siyang kumawala sa yakap nito.<br />
"Nay!"Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-17671633196973197562011-12-28T16:33:00.001+08:002012-01-05T22:14:26.313+08:00Pangarap Chronicles Scene 15: The Master, His Sweetheart and Her Tall Guy FriendAgad na nagtungo sina Mariel at Michael sa table nina Neil. Of course, nauna si Mariel na nalungkot nang slight ang among fake. But he can't blame her. If she hadn't received that untimely text message, he would surely have tasted that luscious lips of hers. And maybe even more. <em>Why does she have to be so beautiful?</em><br />
"Ate, siya 'yung lalaki kanina, di ba?"<br />
<em>They're talking about me?</em><br />
Napatingin siya sa bata.<br />
"The one and only," anito na kinindatan ang bata.<br />
"Hi! I'm Michael," pakilala naman niya. "I hope we are not disturbing you."<br />
"Alam namin," anang bata. "Pinakilala ka na kanina ni ate Mariel. Kinuwento na nga kita sa mommy at daddy ko. Nasaan po ang girlfriend ninyo, sir Michael?"<br />
"Kuya Michael na lang, Junjun."<br />
Ang nanay naman ni Junjun ay agad na sinaway ito.<br />
"Naku, pasensya ka na sa anak ko, madaldal lang talaga 'yan," anito. "Anyway, share na lang kayo dito sa amin."<br />
"I hope we're not disturbing you."<br />
Naupo na sila.<br />
And the position: Michael - Mariel - Neil. Sa kabilang side naman: Junjun's dad - Junjun's mom - Junjun.<br />
Tumawag na ng waiter si Michael. Agad namang may lumapit at ibinigay ang menu.<br />
"Mariel, what do you want?"<br />
"Ano po bang meron dito?" tanong nito na lumapit sa kanya dahil nasa kanya ang menu list.<br />
<em>Darn scent!</em><br />
"Eto na lang karekare saka rice."<br />
"Drinks mo?"<br />
"Tubig na lang."<br />
"Mariel, if you're holding back---"<br />
"Masarap ang tubig, sir," agad naman nitong putol sa sinasabi niya. "Swak sa panlasa at maganda pa sa kalusugan."<br />
Napailing na lang siya. Binalingan niya ang iba nilang kasama.<br />
"How about you, guys? Meron pa ba kayong ibang gusto."<br />
"Cake!" sabi ni Junjun na nagtaas pa ng kamay. "Yung black forest saka yung malaki. Hati uli kami ni ate Mariel."<br />
"Junjun!"<br />
"It's okay, tita," pag-aasure niya sa nanay ng bata. "Anything else."<br />
"Si Mariel po ang sisihin ninyo," ani Neil. Ngumisi lang sina Mariel at Junjun. "At talagang ngumisi pa ang dalawang bubwit. Hay naku, 'pre. Baka ikaw ang susunod na biktima ng mga 'yan."<br />
"Wala naman kaming ginawa ah," sabi naman ni Junjun. "Umorder lang naman kami ng pagkain."<br />
"Oo nga," sabi naman ni Mariel. "Nagkataon lang na yung trip naming food, yun yung pinakamahal."<br />
"So, Michael, hijo, are you working already?"<br />
At nabaling na ang atensyon ni Michael sa mag-asawa.<br />
<br />
Habang hinihintay ang order ay nakipagkulitan si Mariel kina Neil at Junjun. Buti na lang at kinakausap si Michael ng mga magulang ni Junjun kung hindi ay mapipilitan siyang kausapin ito eh hindi pa niya keri. Nahihiya siya sa amo niyang fake.<br />
Sinasadya rin naman ng lalaki na hindi siya kausapin.<br />
<em>Buti naman.</em><br />
Then, the food arrived.<br />
“Wow, karekare!” tuwang-tuwang sabi ni Neil at basta na lang kumuha ng pagkain sa pinggan ni Mariel. At halos wala nang tinira sa kanya. Tiningnan lang niya ito nang masama.<br />
"Ibibigay ko sa iyo ang kalahati ng ulam ko," nakangising sabi naman ng magaling na karekare snatcher.<br />
"Hipon?" lukot na lukot ang mukhang sabi niya. "Pakakainin mo ako ng hipon?"<br />
"What's with the shrimp?" curious tanong naman ni Michael.<br />
"Allergic po kasi ako diyan," nakasimangot namang sagot ni Mariel sabay hampas nang malakas sa braso ni Neil. Aangal sana ang lalaki pero hinampas uli ni Mariel nang mas malakas. Ang Junjun naman ay tawa lang nang tawa. Ang mga oldies naman ay naiiling na lang sa kanila.<br />
"I can give you my food," offer ni Michael. "Tigilan mo na ang kakahampas diyan sa katabi mo."<br />
"Okay lang po," automatic na sagot naman ni Mariel. Michael ordered for garlic chicken. At ayaw na ayaw niya sa bawang.<br />
<em>Sorry naman. Maarte ako sa pagkain eh.</em><br />
"Mariel." Nagbabanta ang tono ng nag-alok ng bawang.<br />
"Sir Michael." Dahil likas na pilosopo ang inalok, ginaya lang ng bawang hater ang tono nito.<br />
"Junjun." Wala lang. Gusto lang umepal ang karekare snatcher.<br />
"Bakit po, kuya Neil?" inosenteng tanong ng bagets. Hindi nito nagets.<br />
"Tawagin mo rin ang name ko para cool."<br />
"Huwag ka ngang epal diyan," ani Mariel.<br />
"Ikaw talaga B1, hindi ka na nahiya sa parents ni B2."<br />
"Ang sama mo talaga, K."<br />
<br />
Sa totoo lang, biglang nao-OP si Michael. Sinasama naman siya sa usapan nina Mariel pero may nalalaman pang code names ang mga ito na hindi niya alam ang ibig sabihin.<br />
<em>What the hell is B1 and B2? And K?</em><br />
"Kayong dalawa, asaran kayo nang asaran," naiiling na sabi ni tita Melanie, Junjun's mom.<br />
"Love, hayaan mo na," nakangisi namang sabi ni tito George, the dad. "Para namang hindi ka dumaan sa pagkabata."<br />
Napangiti ang esposa nito. "Magyi-year 2012 na pero ang mga style ninyo, parang nung araw lang."<br />
<em>Okay, we have B1, B2 and K. And now a riddle. Urgh! Hang in there, Michael.</em><br />
"Ay tama po kayo," sabi naman ni Mariel. "Kwento po sa akin ng nanay ko, hinahampas din daw po nila nung araw ang mga pasaway na nandedekwat ng ulam nang may ulam."<br />
Natawa ang mag-asawa.<br />
"Iyon nga lang ba 'yun, Neil?"<br />
"P-po? Masarap lang asarin itong si B1."<br />
<em>Yeah, right.</em><br />
Naiinis na siya sa takbo ng usapan kaya tumawag na lang siya uli ng waiter.<br />
"Sir, ayos lang."<br />
"Mariel, umayos ka, ha," banta niya rito na as usual hindi na naman sineryoso. Sinimangutan lang siya nito.<br />
"Maayos naman ako, ah," pagsagot pa nito.<br />
"Okay, have my share."<br />
"Eeeehhh..."<br />
"Isa---"<br />
"Aswang kasi 'yan, pare," biglang singit ni Neil. Bakit ba kanina pa ito singit nang singit? "Ayaw niya sa bawang."<br />
"Sweetie, problema ba 'yan?" Then, using his utensils, he put away those little pieces of garlic in the chicken. Pagkatapos ay nilagay ang ang ang manok sa pinggan nito. "O ayan, wala nang bawang. Kain na."<br />
Tiningnan siya nito, then ang manok. Tapos ay ininspeksyon pa talaga. Natahimik pati mga kasama nila sa table. Ilang sandali pa ay tinikman nito ang manok.<br />
"Ano, baby girl, masarap ba?" amused na tanong niya rito. Para kasi itong bata. Tumango naman ito.<br />
"Salamat, sir! The best ka talaga!"<br />
"Kain kung ganun," nakangising utos niya rito. Kumain naman ang <em>baby.</em> Lumayo pa ng konti kay Neil na tila grade one na b-in-ully ng kaklase. And for that, nawala na ang tensyon. Balik uli sa dati.<br />
Lalong lumaki ang ngiti niya habang kumain na rin.<br />
<br />
Siyempre dahil makukulit silang mga bata na may kasamang super lenient na mga matatanda, kulitan lang sila nang kulitan sa table nila. Nakikulit na rin sa kanila si Michael. Ang iingay nila na pinagtitinginan lang sila ng mga tao at kung minsan ay sinasaway. Kapag ganun, parang mga estudyante lang ang peg nila --- tatahimik ng ilang minuto tapos mag-iingay uli. Kasalukuyan na nilang ine-enjoy ang black forest cake ni Junjun nang may lumapit sa kanila na hiphop kung hiphop ang style ng mga damit. Super extra large T-shirt ang suot ng lalaki at cargo shorts.<br />
"Yoh! Wazz up, wazz up!" bati sa kanila ng mga ito.<br />
"Tatang Shark!" agad na bati nina Mariel at Junjun dito. At may ginawa ang mga itong kung anumang special handshake. Maging si Neil ay naki-participate. Pagkuwa'y pinakilala ni Mariel ang iba nilang kasama sa bagong dating.<br />
"You sure met a lot of people while we're separated huh," amused na sabi ni Michael.<br />
"Ikaw lang sir, eh!" At nagyabang agad ang Mariel. "Wala ka kasing tiwala sa kagandahan ko!"<br />
"Meron ba?" Umepal uli si Neil. Hinampas lang ito ni Mariel. Nakamasid lang si Michael sa dalawa. Mariel is really more comfortable around with Neil. Pinipilosopo at inaasar lang siya nito pero hindi hinahampas. Oh, well not that he wanted to be hit but he wouldn't certainly mind if she did.<br />
"Tama na 'yan, kiddos," saway ng jeproks na matanda. Kasing-edad lang siguro ito ng mga oldies nila ni Mariel. "May showdown sa may pool. Baka gusto ninyong sumali."<br />
"Showdown na naman?"<br />
"Yes, pumpkin." Ginulo pa ni Tatang Shark ang buhok ni Mariel na ikinasimangot ng huli. "So get you butts with me and you're gonna join."<br />
"Mama, sama po ako," paalam ni Junjun sa ina.<br />
Napakamot sa batok si Mariel. "Tang---"<br />
"Pumps, bago ka magtatanggi diyan, ten kyaw ang pustahan nila ngayon."<br />
Nanlaki ang mga mata ni Mariel. "Ten kyaw?! Seryoso?!"<br />
"Ten kyaw?" curious namang tanong ni Michael. "What's that?"<br />
"Ten thousand," sagot naman ni Neil. Tumango naman si Michael. Habang si Mariel naman ay nagkakaroon ng internal battle. Siyempre, gusto niyang magkaroon ng chance para sa pera pero sinabi naman niya sa sir-sir-an niya na magpapahinga na siya.<br />
<em>Baka ma-conclude niyang affected talaga ako sa moment namin kanina.</em><br />
"Ano, pumps?"<br />
"Sali na tayo, Mariel," pakiusap naman ni Neil. "Nangangailangan din ako."<br />
"It's a duo?" Agad na napaisip si Michael ng mga steps para sa partners na babae at lalaki sa sayawan. <em>Shit! They will be intimate?</em><br />
"Kailangan ko rin ng pera," ani Mariel. "Sige, join tayo."<br />
"Sama ako ate!" excited namang sabi ni Junjun.<br />
"I wanna watch as well," sabi naman ni Michael.<br />
<em>This will be a troublesome night.</em>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-36505892286565339962011-12-24T18:30:00.001+08:002011-12-29T20:30:45.790+08:00Pangarap Chronicles Scene 14: The Confused Predator And His Unwillingly Willing Prey"Babe, are you listening?"<br />
"Of course, Faye." And that was a lie. Michael didn't really hear what she's saying. He isn't even looking at her and her friends while their blabbering sentences he can't comprehend. Of course, it's not like he want to NOT pay attention to her. I mean, Faye's hot. She also has a nice personality and all. And she has sense. But his mind can't help it but think of a certain girl who's with another man. And he's furious. Frustrated. It even hurt! He doesn't even know why.<br />
"Michael, what's the problem?" He reluctantly face Faye. Frustration is clearly written on her face. He felt guilty.<br />
"Nothing."<br />
"I can tell that you're not listening to us," a friend of hers said.<br />
"Yep. Your mind is wandering somewhere else," naiiling pang sabi ni Faye. "Is it about that girl?"<br />
"Huh? You mean, Mariel?" takang tanong naman niya. Of course, Faye didn't have to know she's right. "She's just an acquaintance."<br />
"But you're clearly not paying attention to me after she and her guy---"<br />
"He's not her guy," he muttered with a low voice before he could stop himself. Ngunit hindi iyon nakaligtas kay Faye.<br />
"See!" She frustratedly put her hands up in the air. "You're even possessive of her! She came and you're suddenly not interested."<br />
"Faye, come on---"<br />
"No, Michael!" He felt slightly irritated that she shouted at him but he controlled himself. "I don't need your explanation. You know what? Just tell that Mariel girl that you want to be with her."<br />
"Faye---"<br />
"Look, Michael, you're hot and you're a good kisser. But I'm not going to be a replacement for some girl!"<br />
He sighed with frustration and with one last look, he left.<br />
<br />
Now, he has nowhere to go. He tried to enjoy the facilities the resort has but it's not good enough.<br />
<em>Nasaan na ba si Mariel?</em><br />
See? Kahit na ilang oras na rin ang nakakaraan mula nang iwan niya sina Faye, heto siya ngayon. Hinahanap pa rin si Mariel.<br />
<em>Damn!</em><br />
And when he was about to shout with irritation --- more to himself --- he saw her. Smiling so sweet, he wanted to eat her.<br />
<em>Not a nice thought, Michael.</em><br />
But still, he checked her out. The girl is a 10! And the best part is, nag-iisa ito ngayon.<br />
"Sir!" He couldn't help but smirk when she approched him, running. If only she could stop using that stupid word to address him...<br />
"What's up, sweetheart?"<br />
Nalukot ang mukha nito at napatawa siya. She never fails to make him laugh, really.<br />
"Nasaan yung chick mo?"<br />
"You mean, Faye?"<br />
"Meron pang iba?"<br />
<em>Hindi ba talaga siya affected?</em><br />
"Hmm, actually, hindi lang siya."<br />
"Sige na sir, ikaw na ang chick magnet!" napailing na sabi nito.<br />
"You don't like it?" sabi naman niya at inakbayan ito. She stiffened but after a while, she relaxed.<br />
"Bakit naman aayaw ako? Eh---" Takang napatingin ito nang ilagay niya ang kamay nito sa baywang niya.<br />
"Go on." Nagpatuloy naman ito, andun nga lang ang nagtatakang expression sa magandang mukha nito.<br />
"A-As I was saying, b-bakit naman ako aayaw eh masaya nga 'yun na marami kang babae." Then, pinanlakihan siya nito ng mata. "Sir Michael, pwede po bang pakibitiwan ang kamay ko."<br />
"Sweetie, if I do that, tatanggalin mo siya sa baywang ko."<br />
Natigilan ito. Maging siya ay natigilan. Ano nga naman kung gawin nito iyon?<br />
Tumikhim si Mariel.<br />
"Bigo ka na naman ba, sir?" tila nanantiya nitong tanong.<br />
"Why did you say that?!" Wala ba itong bilib sa kanya? Sino ba sa tingin nito ang kaharap nito. He is Michael Miranda, damn it! No girl in his right mind will refuse him. He has it all. Good looks, a big sum of money, prestige. Name it, he has it. What is this girl thinking?<br />
"E kasi po, sir, kung makaasta kayo, parang kailangan ninyo ng fake girl friend." Ano daw? Nakita yata nito ang kalituhan sa mukha niya kaya nagpaliwanag ito. "Ang ibig kong sabihin, sir, tingnan ninyo naman 'yang ginagawa ninyo. 'Yang isang kamay ninyo, nakaakbay sa akin, tapos yung isa namang kamay ninyo nakahawak sa kamay ko para hawakan ang baywang ninyo. Ang intimate kaya. Para tayong...uhm...m-magsyota."<br />
"Okay..."<br />
"Hindi ninyo pa rin gets?"<br />
Hmm..gets niya pero natutuwa pa siyang titigan ang mukha nito. Ang cute-cute ni Mariel habang nagpapaliwanag sa kanya.<br />
Nagpatuloy ito. "Pero siyempre hindi naman tayo magsyota. Pero feeling ko, kaya ninyo pinapakita na parang tayo e dahil may gusto kayong patunayan dun sa hot chick na katukaan ninyo."<br />
Natawa siya. The girl definitely has imagination. "Masyado namang malayo ang naabot ng utak mo."<br />
"Bakit? Huwag mong sabihing hindi totoo." She looked at him, confidence is written on her face.<br />
"Hmm, close but not enough," he said, amused. Well, Faye <em>technically </em>rejected him. But not because she didn't want him but because she noticed that he's not that interested.<br />
"Ay naawa naman ako sa iyong bigla," anito. "Sige na nga, kunwari, magsyota tayo."<br />
<br />
And the charade continues. Hinayaan na niya si Mariel na isipin ang gusto nitong isipin. He didn't care as long as he's with him. Good thing, that Neil guy isn't around.<br />
"Nasaan nga pala 'yung kasama mo kanina?" he inquired.<br />
"Si Neil?" Nagkibit-balikat lang ito. "Andiyan lang siguro 'yun sa tabi-tabi."<br />
"Is he someone close to you?" Okay, he is curious. Who wouldn't? Mariel seemed comfortable with him.<br />
"Friends naman kami, sir. Kaibigan siya ni Gabriel."<br />
"You like him?"<br />
Nagkibit-balikat lang ito.<br />
<em>Darn it, sweetheart! It's either yes or no. Don't just shrug your shoulders!</em><br />
"Bakit ba masyado kang interesado kay Neil?" Bigla itong ngumisi. "Nagpapalit ka ba ng preference?"<br />
"What the heck?!" agad na react niya. Sa dinami-dami ng babae sa mundo, si Mariel ang kahuli-hulihang gusto niyang isipin na isa siyang bisexual. "Sweetheart, you really have an active imagination."<br />
"Masyado ka kasing curious kay Neil."<br />
"Sure ka bang dun sa Neil ako curious?"<br />
She rolled her eyes. "Alangan namang sa akin."<br />
He just smirked.<br />
"Ewan ko sa 'yo, sir."<br />
<br />
"Not so fast, sweetheart!" Nagulat na lang si Mariel nang isandal siya nito sa pader na malapit lang sa kanila at ilagay ang mga kamay nito sa tabi ng mga balikat niya. Para tuloy siyang nakakulong dito...sa mga bisig nito.<br />
<em>Waaaaaaaaaaahhhhhhh! Bawal 'yan, Mariel! Bawal na bawal!</em><br />
"Ano na namang problema mo, sir?" naiiritang tanong niya. <br />
<em>Shocks! Ang gwapo!</em><br />
Hindi niya gusto ang feeling niyang kinakabahan siya na parang may paruparo sa sikmura niya sa posisyon nila. Actually, kanina pang ganun ang nararamdaman niya nang makita niya ito.<br />
Sige na. Siya na ang naka-miss dito kahit na ilang oras lang silang hindi nagkita. Nag-enjoy naman siya sa company nina Neil at Junjun. Yun nga lang, hindi niya magawang hindi ito isipin. Siya na! Siya na talaga!<br />
"Huwag kang hot diyan, sweetie." Ngumisi pa talaga ang loko habang inilapit ang mukha nito kay Mariel.<br />
<em>Lord, ano po bang kasalanan ang nagawa ko?</em><br />
"Sir, a-ang lapit ng mukha ninyo."<br />
"Does it affect you?" Naramdaman niyang nagtayuan ang mga balahibo sa bandang leeg niya nang maramdaman ang hininga nito sa kanyang tainga.<br />
<em>Promise! Nanadya 'tong lalaking 'to! Argh!</em><br />
"N-Naduduling po ako," agad namang palusot niya.<br />
Maang na napatitig ito sa kanya at makalipas ng mga thirty seconds siguro, tumawa ito nang malakas.<br />
<em>Wala na! May sayad na nga!</em><br />
"Kung hindi pa kayo tapos tumawa, sir, mauuna na ako," nakasimangot niyang sabi sabay yuko para makatakas sa temporary human prison niya. Pero akala lang niya yun. Dahil muli siyang muli siyang sinandal nito sa pader.<br />
<br />
<em>Not so fast, sweetie!</em><br />
Darn! Why does she have to be so cute and sexy at the same time. Confusion is written all over her lovely face. Can't blame her. He's acting really, really weird even he himself is surprised. His eyes traveled on her face.<br />
He really likes her eyes. It's so expressive, so innocent. And that cute little mole beside her eyebrow. It's just too adorable! He can't resist. He kissed the mole that Mariel gasps!<br />
"Sir---"<br />
"Shhh!"<br />
Napipilan ito nang tingnan siya sa mata upang magprotesta. There must have some intense feeling there. Not surprising. He continued his <em>exploration.</em> He sets his eyes on her nose, her cheeks...shit! Why look so soft! His hands went its way there, bringing some strands of her hair at the back of her ears and caress her cheeks. He felt a bolt of electricity when he did it and Mariel gasps again. She must have felt it, too.<br />
Yumuko ito, nahihiya marahil sa kanya but he didn't let her. He placed his hand on her chin, forcing her to face him. And his eyes focused on her eyes...then on her lips. They were slightly open, unawaringly inviting him. They look luscious, ravishing and innocent...<br />
<br />
<em>Toot toot! Toot toot!</em><br />
Kapwa napatingin sina Mariel at Michael sa pinanggalingan ng tunog. Sa bag ni Mariel. Nanginginig na kinuha niya ang cellphone sa bag.<br />
<em>1 message received</em><br />
Galing sa nanay niya. Kinukumusta lang siya. Kagat-labing nag-reply siya, aware na pinagmamasdan siya ni Michael. Muntik na 'yun! Salamat sa text. Mabait pa rin ang tadhana sa kanya. Saved by the text.<br />
<em>Salamat, nay.</em><br />
Matapos mag-reply at kahit paano makalma ang sarili, hinarap niya si sir Michael.<br />
"Mauuna na ako sa 'yo, sir."<br />
"Why don't we eat first."<br />
"P-Pagod na po ako," aniyang tiningnan ito para muling yumuko. May nababasa siyang kung ano sa mga mata nito. Must be relief dahil hindi natuloy ang hindi dapat natuloy.<br />
<em>Ouch!</em><br />
"I won't accept "no," Mariel," anito na iginiya siya sa patungo sa mga restaurants na naroon sa resort.<br />
<em>Relax, Mariel! Relax! Walang mangyayari kung maraming tao. Chill lang! Chill!</em><br />
"Ate Mariel!"<br />
<em>Ang bait talaga ni Lord sa akin!</em><br />
Maluwang na napangiti nang makita sina Junjun at ang mga magulang nito. Kasama ng mga ito si Neil.<br />
"Wanna eat with them?"<br />
Tumango siya.<br />
"Let's go, then."Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-22523645372640157062011-12-19T00:42:00.000+08:002011-12-26T18:52:21.576+08:00Pangarap Chronicles Scene 13: Denied JealousyUnconsciously, Michael's eyes turned into slits when he saw Mariel with some man he doesn't even know. It made his blood boil with annoyance. Rinig na na rinig pa niya ang malakas na tawa nito habang kinikiliti ito ng kung sinumang lalaking iyon. Maging ang may-ari ng resort ay nakikisali rin sa biruan nila habang ang ka-jamming naman ay ang isang lalaking kasing edad nito.<br />
He examined the guy. He's tall and good looking. Urg! And he seems playful!<br />
"Hey, babe," untag sa kanya ni Faye, ang isa sa mga babaeng kasama niya. "Who are you looking at?"<br />
Nginitian niya ito pagkatapos sulyapan uli si Mariel at ang kasama nito. "Oh, some girl."<br />
"Oh, you're making me jealous?" Hinaplos pa nito ang dibdib niya. This woman is really hot.<br />
"Are you?"<br />
"Well, I'm the one you're with right now, lover boy." Then she moved closer and touched his cheek. He kissed her lips. If Mariel's having fun with some guy, why can't he do the same?<br />
<i>Ehem!</i><br />
Okay! Hindi iyon ganun. Ito naman ang plano niya umpisa pa lang di ba? Ang maka-move on. Whatever Mariel's doing is her choice and hers alone.<br />
"You're so good," the woman purred after the kiss. He smiled seductively at her and kiss her again.<br />
<br />
<i>Sa mga kasalukuyan pong kumakain, ipagpaumanhin po ninyo ang nakakasulasok na kaganapan. Live na live po nating napapanood ang amo ko pong fake, nakikipagtukaan na, ayan po oh! Uhm! Nakikita ninyo naman po! Pustahan po, mga katoto! Kapag natapos po sila sa kanilang paglalampungan ay wala na po silang mga nguso! Excuse me poh!</i><br />
"Uy, Mariel, nakasimangot ka na naman diyan?"<br />
"Ha?" Nilingon niya si Neil. "Wala. Nakakabwisit lang ang mga taong nag-pi-PDA na akala mo kanila ang swimming pool."<br />
"Hmmm..." Dahil sina sir Michael at ang malanding babae lang naman ang naghahalikan sa swimming pool ay nakita agad iyon ni Neil. "Ang sexy ng babae."<br />
Napaamang siya rito at tingin uli sa babae. In fairness, kung lalaki siya ay maglalaway din siguro siya sa babae. But still!<br />
<i>So, kailangan talaga nakanganga itong lalaking ito!</i><br />
"Toy, peram lang nitong timba mo ah," paalam niya sa bata nang makita niyang mga timba itong hawak. Ininguso niya ang Neil na feel na feel sa panonood ng live soft porn show na nagaganap sa pool. Nakangising tumango ang bata na na-sense ang maitim niyang balak.<br />
Sumalok siya ng tubig na pumwesto sa likuran ni Neil. Buti na lang at malapit sila sa may hagdan para makatuntong siya doon. Pagkatapos ay binuhos niya rito ang tubig. Napasinghap pa nga ito at inubo-ubo pa. Napahalakhak siya at ang bagets na may-ari ng timba.<br />
"Ano, dude, bumaba na ba ang temperatura sa katawan mo?" pang-asar niyang sabi. Habang tawa pa rin nang tawa ang bata.<br />
"Ah ganon ah," nakakalokong ngumiti ito at itinaas ang mga kamay nito. Nanlaki naman ang mata nila ng bata na sumiksik sa kanya. Nang lalapitan na sila nito ay sabay silang sumigaw nang...<br />
"Monster!" At kumaripas sila ng takbo.<br />
<br />
Michael broke the kiss with Faye and watched Mariel and a kid run after shouting "Monster!" to the guy. Parang batang si Mariel na hagikhik lang nang hagikhik habang akay ang bata. Nang abutan ito ang mga ito ng lalaki ay kiniliti nito nang kiniliti ang dalawa.<br />
Again, his blood boiled. That prick has no right to touch Mariel! <em>His Mariel!</em><br />
<i>Possessive much?!</i><br />
"T-Tama na!" Hindi na halos makahinga si Mariel habang walang awa pa rin itong kinikiliti. Ganon din ang bata. "T-Tap out na ako!"<br />
But that ass of a guy didn't listen and mercilessly touched <i>his sweetheart</i>. Hindi ba nito naisip na baka ma-out of balance si Mariel lalo pa't may akay itong bata? Paano kung mapilayan ito at maospital? Or worse, mahulog sa pool at malunod?<br />
<i>Uhm, dude, that's being exaggerated! They're just having fun.</i><br />
But he can't take it anymore. Nilapitan niya ang mga ito at tumikhim nang malakas. Napatigil naman ang mga ito.<br />
"Do you know these people, baby?"<br />
Oh right. He's with Faye. Damn. He forgot.<br />
Tumikhim siya uli at inakbayan ang babae.<br />
"Oh, this is Mariel and..."<br />
"Si Neil po..."<br />
"At ako naman po si Junjun!" bibong sabi ng bata.<br />
"Oh! Nice meeting you," magiliw nitong sabi.<br />
"Hello," alanganing bati naman ni Mariel. "Ahm, sige mauna na kami. Ibabalik pa namin itong si Junjun sa mga magulang niya."<br />
"Pakainin ninyo muna ako," sabi naman ng bata.<br />
"Sige 'pag pumayag mga magulang mo," sabi naman nung Neil.<br />
"Sige sir! Una na kami. Enjoy!"<br />
<em>She's not affected?! I mean, she saw me kissing a girl...</em><br />
Ipinilig niya ang ulo sa naisip.<br />
E ano naman ngayon?<br />
<br />
<em>Magaling, magaling, magaling! Ikaw na ang artista, Mariel.</em><br />
Arista? Sinong artista? Siya? Totoo naman ang ipinakita niya kay Michael at sa sawang babae, ah? Hindi naman talaga siya affected na ang kamay ng sir niya eh nasa balikat ng seksing babae. Hindi nga niya naisip na sabunutan ang babaeng iyon na sumingit agad kahit na hindi naman ito kasama. Tuwang-tuwa nga siya na may kalingkisan ito at kahalikan kanina. Kahit na ang halay, ayos lang! Buhay naman nila 'yun. Really. Malalaki na ang mga iyon. Mas matanda pa nga sa kanya di ba? Really. It is REALLY okay.<br />
<em>Mag-speech ka pa, girl! Dali! Malapit na! Malapit mo nang maloko ang sarili mo.</em><br />
"Nawawala ka na naman sa sirkulasyon, Mariel," untag sa kanya ni Neil. "Ipagpapaalam pa ba natin ang bubwit na to?"<br />
"Ang sama mo, kuya! Isama ninyo na ako."<br />
"Huwag kang maniwala diyan sa kapreng 'yan, Junjun," naiiling naman niyang sabi at binuhat ito. "Uubusin pa natin ang pera niyan."<br />
"Sobra naman kayo!"<br />
"Ganyan talaga ang parusa sa mga nanonood ng porn."<br />
"Porn? Ano po 'yun ate?"<br />
"Wala 'yun, Junjun. Para lang iyon sa mga matatangkad na kailangang manlibre."<br />
"Manlilibre din po ba ang lalaking may kasamang babae?"<br />
"Hay naku, Junjun, pagtiyagaan mo na lang itong matangkad sa tabi natin," aniya. Sumimangot naman si Neil.<br />
"So, second choice lang ako, ganon?"<br />
"Beggars can't be choosers, dude!"<br />
"Pang-aasar ba 'yan o may bahid ng katotohanan?"<br />
"Ang lalim nun ah!"<br />
"Sagot."<br />
"Pang-aasar," aniya dito na tiningnan ito wearing "Are you kidding me?" face. "Mukha bang gusto kong kasama si sir? E di makagulo pa ako sa moment nila nung chick."<br />
"Huwag mo nang isipin yung lalaki, ate," anang bata na malambing na niyakap siya. "Nandito naman kami ni Kuya Neil!"<br />
Natatawang ginulo niya ang buhok nito. Bakit naman iniisip ng batang ito na iniisip niya si Michael eh hindi naman?<br />
<em>Ow.kay.</em>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-28357878982200115482011-12-04T15:49:00.000+08:002011-12-18T18:32:08.672+08:00Pangarap Chronicles Scene 12: For A Piece Of Cloth"Dapat hindi mo na lang iniwan ang mga chicks," ani Mariel kay Michael. Papunta sila sa mga kwarto nila upang magpalit ng damit. Ngayong nagawa na niya ang talaga namang pakay niya sa pagsama sa lalaking 'to, mabuti nga sigurong mag-enjoy sila. Bakasakaling makalimutan ng sir niya ang tatlong malalanding babae.<br />
<i>Tulak ng bibig, kabig ng bibig...</i><br />
"I can't just leave you here, all alone you know."<br />
Nagkibit-balikat na lang siya. "Magsu-swimming lang naman kami ni Miss Sunshine eh."<br />
"And I'm gonna join you two," anito. "Come on, sweetie, change and don't forget to knock on my door."<br />
Tumango naman siya.<br />
<br />
"Oh my!"<br />
Napatingin si Mariel kay Michael nang makita ang reaction ni Miss Sunshine. Para kasi itong nakakita ng alien. Nagkibit-balikat na lang siya kahit na alam naman niya kung bakit.<br />
"Mariel, hija, please tell me you'll be wearing a swim wear."<br />
<i>Sabi na nga ba...</i><br />
"Po?" sabi naman ni Mariel, slight confusion on her face. "Hindi po ba pwede itong suot ko?"<br />
"Hija, when I say swimsuit, I mean swimsuit. Not a pair of shorts and T-shirt."<br />
Napakamot sa batok si Mariel.<br />
"Yun po ba? E, wala po akong ganun eh."<br />
"Oh no!"<br />
"Bawal po ba?"<br />
"Of course! Shorts and shirts are prohibited in my pool," naiiling na sabi nito. "Anyway, ang mabuti pa'y bumili na lang tayo ng masusuot mo."<br />
"Pero, ma'am, wala po akong pera."<br />
"Anong ginagawa niyang kasama mo?" At tiningnan pa talaga siya nito. Ngumiti naman si Michael. At inakbayan niya si Mariel.<br />
"Don't worry, sweetheart. I'll buy the thing for you."<br />
<i>It should pass my standards though.</i><br />
<br />
"How about this, Michael?"<br />
Umiling siya nang makita ang red two piece swimsuit na ipinapakita ni Miss Sunshine sa kanya. Kanina pa sila sa shop pero wala pa rin siyang nakikitang pwedeng panligo ni Mariel.<br />
"Eto sir, ayos na ba sa iyo?"<br />
Michael look at the piece of cloth and it gained an "okay" sign to him. It's a one piece thing, dark blue and not revealing too much. It actually like the ones athletes wear, except the butt part is more covered.<br />
"Ano ba yan? Kahit ako, hindi magsusuot nang ganyan."<br />
"Eto na lang po," ani Mariel.<br />
"No, hija." At parang nandidiring ibinalik ng babae ang swimsuit sa lalagyan nito. Pagkuwa'y kumuha ito ng isa pang swimsuit. "Michael, you better be okay with this."<br />
That was red two piece swim wear na ang top ay parang blouse na. And the bottom isn't that revealing either kahit na bikini cut.<br />
<i>Hmm, pwede na!</i><br />
"Finally!"<br />
"I haven't said anything yet."<br />
"You actually don't need to say anything you know."<br />
Takang napatingin siya kay Mariel na nagkibit-balikat lang.<br />
<br />
<i>Oh shit!</i><br />
Lihim na napaungol si Michael nang lumabas na si Mariel sa banyo ng resort. He had approved of those little pieces of clothes because the cut is not eye catching or anything. But with Mariel in them, it actually looks hot! For someone who is as tanned as Mariel, he didn't quite expect that red is her color. He definitely didn't see it coming that the little girl has the right curves on the right places.<br />
<i>And look at those legs!</i><br />
"You look hot, hija!" excited namang sabi ni Miss Sunshine. "Turn around, dali!"<br />
<i>She has a nice butt, huh!</i><br />
"Sir, ayos ka lang?"<br />
"Huh?" May sinasabi ba si Mariel.<br />
"Wala na," naiiling na sabi nito. Mayamaya ay pilya itong ngumiti. "Tingin mo sir, magkakajowa din ako sa ayos ko?"<br />
"You came with me to have a boyfriend?!" He didn't like the sound of that. Not one bit. Naiiritang pinasadahan niya ito ng tingin at saka kinuha ang sarong na kasama niyang binili at binalabal ito dito na parang tuwalya. "Don't even think of removing that."<br />
"Kahit na nasa swimming pool na?"<br />
<i>At talagang nang-aasar pa!</i><br />
"Don't start, Mariel."<br />
Inikutan lang siya nito ng mata.<br />
<br />
<i>Sungit!</i><br />
Hindi malaman ni Mariel kung anong problema ng amu-amo-han niya. Bigla na lang nagsungit!<br />
<i>Dapat dun na lang siya sa mga dalahirang mga babaeng 'yun kung yun ang magpapa-good mood sa kanya! Hindi naman ako ang masusunod dito. Siya.</i><br />
"Let's go." Lalo siyang nabwisit nang tila pamando ang tono ng pananalita nito but she still followed anyway.<br />
"Hayaan mo na siya, my dear," nakangiting sabi ni Miss Sunshine.<br />
"Ano pa nga po ba? Hindi bale, sa peg niya ngayon, tiyak na aayos din ang mood niya pag pinaligiran uli siya ng mga babae."<br />
Pero siyempre, sabi lang niya iyon. Hindi rin naman niya trip na mapaligiran ito ng mga babae kahit na hindi malayong iyon nga ang mangyari. Ang macho kaya nito! Hindi yung macho na parang Batista na ang dating. Na ah. Hindi bato bato ang katawan ng sir Michael niya kahit na may muscles at abs ito.<br />
<i>And speaking of those abs! Tiyet! Parang ang sarap hawakan! And look at his back! Ang sarap yakapin.</i><br />
<i><br /></i><br />
True enough, pagdating nila sa pool ay agad na pinagtinginan ito ng mga babae. Nang-aakit pa na ngumiti ang mga ito na gusto niyang sumuka. Ang amo naman niyang fake, ngumiti rin at lumapit pa sa mga dalahirang babae na kasama nito! Ggrrr!!! Nakakainis talaga!<br />
"Mariel?"<br />
Naiiritang nilingon niya ang pinanggalingan ng boses. Ngunit nang makilala niya ito ay agad na napalitan ng isang maluwang na ngiti ang simangot niya.<br />
"Neil! Anong ginagawa mo rito?"Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-29291761023098365282011-11-30T19:48:00.001+08:002011-12-01T20:39:50.254+08:00Pangarap Chronicles 11: Why I Am Feeling Like This?As soon as Michael saw himself on the mirror, his grin vanished.<br />
<i>Goodness! I kissed a girl and I look like a fool. And it's just on her nose. HER NOSE!</i><br />
<i>Admit it. She has a huge effect on you for a long time now. Even when you were so madly in love with Via.</i><br />
<i>I am STILL in love with Via!</i><br />
<i>Right. Keep convincing yourself.</i><br />
<i>Look, I'm here so I can move on. That's the only reason.</i><br />
<i>Sure. You are so in love with Via that you only thought on how Mariel will enjoy this vacation of yours. Yeah. That's one convincing sign that you're still in love with your first love.</i><br />
Napaungol na humiga siya sa kama. Having an argument with somebody is tiring but having one with yourself is draining. Nakakasakit ng ulo. And for the love of Pete! He didn't even know why he had this every time he had his thing with Mariel.<br />
<i>W-wait! I don't have a thing with Mariel.</i><br />
<i>Yeah, dude. Keep on trying.</i><br />
"Ugh!"<br />
<br />
Habang si Michael ay nakikipagdebate sa kontrabidang part ng kanyang konsensya, si Mariel naman ay nakatulalang nakaupo sa kama. Dahil sa kissing scene (sa ilong) ay naligalig ang kanyang sistema.<br />
<i>Pero bakit ba ginawa niya 'yun? At may ibig sabihin ba iyon?</i><br />
Napabuntung-hininga na lang siya at kinuha mula sa bag niya ang mga kakailanganin niya mula sa visibility project na iyon. Mas mabuting iyon na lang ang pagkaabalahan niya kesa ang isipin ang pesteng halik sa ilong na iyon na malamang sa malamang ay walang ibig sabihin.<br />
<i>Pero naiisip din kaya niya 'yun? Kinikilig din ba siya tulad ko?</i><br />
<i>Mariel, ang project mo ang atupagin mo. Hindi Cinderella ang peg mo, pwede ba?</i><br />
Bago ba tuluyang magkainitan ang dalawang panig ng kanyang konsensya ay pinuntahan na niya ang dahilan ang almost heated argument sa kanyang isip.<br />
<br />
"Yes, Mariel, you need anything?" agad na tanong ni Michael nang mapagbuksan niya ng pinto si Mariel. Napasulyap siya sa dala nitong mga papel.<br />
"Ahm, magpapaalam lang sana ako," tila nahihiyang sabi nito. "Yung sa project ko. Kasi, ah, ha-hunting-in ko na yung mga taong kailangan ko para magawa ko siya. Baka lang kako, hanapin mo ko."<br />
"Sure."<br />
"Sige." Matapos siyang ngitian na parang magpapaalam ay tumalikod na ito.<br />
"Mariel---" Lumingon ito, nagtatanong ang mga mata.<br />
<i>Don't. Give. Me. That. Look.</i><br />
Ngunit lalo lang nitong pinaigting ang expression nito. Waiting for what he has to say. Lihim siyang napaungol.<br />
<i>Control yourself, Michael!</i><br />
"Sasamahan na kita," sa wakas ay sabi niya. Nakatitig pa rin siya dito<br />
"Sige." Nagkibit-balikat lang na sabi nito. "Pwede mo nang sabihin sa akin kung may dumi ba sa mukha ko. Don't be shy, sir ---ah, este, Michael."<br />
"Paano mo naman nasabi na may nakikita akong dumi sa mukha mo?"<br />
"Kanina ka pa kasi nakatingin sa pagmumukha ko na parang nagpa-nose lift ako o kung anuman," naiiling na sabi nito. "Kaya ano na?"<br />
"You're saying silly things," natatawang sabi niya na inihilamos ang kamay sa mukha nito. "Halika na nga."<br />
"Okay," anito. "Pero sure ka, sir, ah. Baka mamaya pagtawanan ako dun."<br />
Tumikhim siya. "You look decent enough, sweetheart."<br />
"Mariel po ang pangalan ko."<br />
"And Michael's my name, not sir."<br />
"Hindi rin malakas ang trip mo, Michael."<br />
"Whatever you say, Mariel."<br />
<br />
"Are you sure you can manage?"<br />
"Sir, yes, sir!" At sumaludo pa talaga si Mariel. Natawa na lang si Michael sa kalokohan niya.<br />
"Call me if you need anything."<br />
"Ako nang bahala dito," aniya. Pagkuwa'y hinila niya ang braso nito patungo sa direksyon ng mga babae na kung makatitig dito parang wala nang bukas. "Yung mga babae na lang sa mga kubo ang atupagin mo. Kanina ka pa kasi nila tinutunaw with their laser eyes."<br />
Lalong napalakas ang tawa nito nang nalukot ang mukha niya pagkasabi niyon.<br />
"What can I do, if they can't resist my good looks, hmmm?"<br />
"Oo na po, sir!" aniyang lalong nainis sa tinuran nito. <i>Bakit, bakla? Ano bang gusto mong sabihin niya. Na ikaw lang ang papansinin niya? </i>"Kayo na po ang may irresistible good looks."<br />
Tila tuwang-tuwa itong pinisil ang ilong niya.<br />
<i>Demoted?</i><br />
"I'll be back," anito. "Don't miss me too much, okay?"<br />
She rolled her eyes.<br />
<i><br /></i><br />
"Hija, bakit mo ipinagtulakan ang iyong gwapong hombre sa mga girlalu doon?"<br />
Napatingin si Mariel kay Miss Sunshine, ang manager sa resort na iyon.<br />
<i>Hombre? Mukha ko bang lalaki yun?</i><br />
"Si sir po?" gulat niyang sabi. "Tinutulungan lang niya ako sa project ko."<br />
"Really?" Tila duda pa ito. "Para kasing --- oh, never mind. Anyway, let's get started, my dear."<br />
<br />
"Hi, handsome! Mind if we join you?"<br />
Mula sa pagtanaw kina Mariel at Miss Sunshine ay napilitan siyang ibaling ang tingin niya sa pinagmulan ng boses. And what he saw are three beautiful ladies who look smoking hot with their skimpy swimsuits.<br />
"I don't mind," he said showing his sexy smile.<br />
"You look so lonely here," anang isa na umangkla pa sa braso niya. "Wanna have some fun?"<br />
Saglit na napatingin siya sa isang kubo kung saan naroon si Mariel at ang manager.<br />
"I would love to, babe. But I have some babysitting to do."<br />
"Aww, that sucks," anang isa na umangkla sa isa pa niyang braso. Idinikit pa talaga nito ang dibdib sa braso niya. "Who are you babysitting anyway?"<br />
"Oh, that cute girl over there," aniya na inguso ang kinaroroonan ni Mariel. Nang mapatingin ito ay nakangising tinanguhan lang niya ito. Kinawayan naman siya nito.<br />
<br />
"Hija, dapat inirapan mo ang lalaking iyon," inis na sabi ni Miss Sunshine sa kanya. "Look at those girls! Are they not ashamed?"<br />
<i>Kalalanding mga babae!</i><br />
"Hayaan ninyo na lang po sila," nakasimangot na sabi niya. "Mukhang masaya naman si sir Michael sa paglingkis sa kanya ng mga babaeng 'yun."<br />
"And I can't believe na kinawayan ka pa. Ang kapal!"<br />
Nagkitbit-balikat lang siya. Ano namang isasagot niya? Kung tutuusin nga wala naman siyang karapatang mainis dahil naging napakabait nito sa kanya.<br />
<i>Ahem! Sinong hindi mabwibwisit eh para siyang kung makaasta siya, parang gusto na niyang makipag-anuhan sa mga iyon! Ang sagwa!!! Ang babaw ng taste niya ha.</i><br />
<i>E ano naman kung yun ang trip niya? Ayaw mo 'nun? Move on kung move on na ang drama ng sir Michael mo?</i><br />
"Mariel, my dear, don't frown too much," naiiling na saway sa kanya ni Miss Sunshine. "Pagkatapos natin dito, we will have some fun."<br />
Napatingin na lang siya sa deklarasyon nito.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-41763005013747690692011-11-20T22:37:00.001+08:002011-11-20T23:00:36.279+08:00LaptopLol at the title but I miss my laptop so freaking much. Its temporary disappearance in my lifestyle has its benefits like sleeping early and such but still my life seems incomplete without it. Add to that fact that I'm not really not used to computer shops anymore. I mean, I'm really not used to people and the noise their creating. And aircon. I can't stand them. I can't stand coldness actually. For me, my room is the most comfortable place in Earth. It's nice and warm.<br />
<br />
Anyways, not having my laptop brought me back memories. Sounds cheesy? Well, since it's not with me, my old habit came back. Reading pocketbooks. During my student years, pocketbooks have been my ever reliable armor for boredom and stress. Being a student is actually fun having friends and stuff like that but it's kinda stressing at times. Especially the thesis phase and the times when I cram before major exams which I often did since. I like thinking (READ: daydreaming) but its not the case in studying. It depends on my mood. I dunno. I'm really not irresponsible. Okay, a little? Oh right! I found the right term. When it comes to studying, I'm not consistent. Hahaha!<br />
<br />
Well, you know, I'm writing two fanfics in my blog. I'm kinda proud of them hahaha! Anyways, I'm just glad that I had the characters' game plan for Husband and Wife. I just have to finalize Ryan's game plan. And when it's done, I'm done with the first half of the story. I kinda extend it because if I don't, it will finish with a wedding scene which is kinda cliche. I mean, majority of the Philippine series I've watched ends with a wedding scene. What the heck?! Besides, my Hate That I Love You fanfic ends with a wedding scene so I don't wanna repeat it hahaha!Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-70563337849172564552011-11-06T03:54:00.000+08:002011-11-27T23:12:02.509+08:00Pangarap Chronicles 10: Tonight's Gonna Be a GoodnightTahimik lang si Mariel habang nakasakay sa kotse ni Michael. Ngayon lang siya nakarating sa ibang lugar maliban sa Zambales kaya naman tinatanaw niya ang mga tanawin doon. Kahit sabihing napag-trip-an lang ata ng kasama niya na isama siya sa pag-re-relax nito ay excited siya sa mga magagawa niya sa resort. Well, siyempre, pagkatapos niyang kulitin ang mga dapat kulitin para sa project niya.<br />
"Mariel, are you okay?"<br />
Napalingon siya sa katabi. Hindi ito nakatingin sa kanya sapagkat naka-focus ito sa daan.<br />
"Oo naman, sir."<br />
"Ayan ka na naman."<br />
Napakamot siya. "Sorry naman. Mahirap naman po kasing baguhin ang nakasanayan."<br />
"At talagang nag-po ka pa," naiiling nitong sabi.<br />
"Sabihin mo na lang sa buong mundo na naging crush kita, sir," aniyang tumingin din sa daan. "Tutal, past na iyon. Tinatamad kasi akong i-monitor ang sarili ko kung pino-po kita o tinatawag na 'sir.'"<br />
<br />
From the road, his eyes quickly averted to the girl beside him. And he can't help but smile.<br />
<i>Sabihin ko daw sa buong mundo na naging crush niya ako pero namumula naman at di makatingin sa akin.</i><br />
He decided not rub it on her face. Tiyak na mahihiya lang ito sa kanya at ayaw naman niyang mangyari iyon. As much as possible, gusto niyang maging komportable si Mariel sa company niya. Baka makatulong iyon para tawagin siya nito sa pangalan niya.<br />
<i>Dude, why is it a big deal to have her call you by your name? It's not like you see each other everyday or something...</i><br />
Masama ba? Anong magagawa niya if he hates formalities like that?<br />
<i>Ehem! Dude, just to remind you, your secretary calls you 'sir.' The maids call you 'sir.' Your employees call you 'sir.'</i><br />
<i>Mariel's not my secretary, my maid nor my employee, damn it! And why am I talking to myself?! Geez!</i><br />
<i>Think harder, bro!</i><br />
<i>Ugh! Shut up! I don't have a split personality or something. And I'm not freaking gonna have one today.</i><br />
"We're here!"<br />
<br />
"Welcome to Aquaventure Reef Club, sir, ma'am!" masiglang bati sa kanila ng babaeng sumalubong sa kanila. "Do you have reservation?"<br />
"Ah, yes, miss," ani Michael. "Can you show us to our rooms?"<br />
"Receptionist na po ang bahala sa inyo," anito.<br />
"Please lead us the way."<br />
<br />
"Your room's just next to mine, Mariel," pag-inform sa kanya ni Michael habang ibinigay sa kanya ang susi ng kwarto sa harap nila. Iyon daw ang magiging kwarto niya. "Just knock on my door if you need something."<br />
"Salamat, sir," nakangiting sabi niya habang inabot ang susi. But Michael won't let her. Kaya naman nagtatanong ang mga matang tiningnan niya ito.<br />
"Say my name first."<br />
She rolled her eyes. "Michael."<br />
"Good girl." Ginulo muna talaga nito ang buhok niya bago ibinigay sa kanya ang susi. Napasimangot tuloy siya. Natawa tuloy siya at nanggigil na pinisil ang mga pisngi nito. Napangiwi tuloy ito habang pilit na tinatanggal ang mga kamay niya sa pisngi nito but he didn't let her. "Remember, room 215's my room. Baka mamaya iba ang makatok mong kwarto."<br />
"Oo na," anito na pilit pa ring inaalis ang mga kamay niya. "Pakibitiwan na po ang pisngi ko."<br />
"May narinig yata akong mali." He smiled smugly as he decrease the distance between their faces.<br />
"Michael, pakitanggal na yung kamay mo."<br />
"You are really so cute!" aniya at dinampian ng halik ang ilong nito.<br />
Napatulala naman ito.<br />
"Be a good girl and go to your room."<br />
Tila wala sa loob na tumango ito at pumunta nga sa kwarto nito. Siya man ay abot-tainga ang ngiting pumasok sa kwarto niya.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-83972324824672515602011-11-05T23:13:00.000+08:002011-11-05T23:16:00.240+08:00Angelito: Batang AmaI'm so back in blogworld LOL. I just saw the teaser of Angelito: Batang Ama and well...it kind of not made me more excited about the show but...uhm...I'm lost. I can't express the reason what made me blog about it so I'll just skip this. It's getting annoying :P<br />
<br />
The show is basically about a normal high school guy (Angelito) who dreams big for his family. A typical responsible Filipino (or trying to be), I should say. Until one day, he meets this girl and they click so they become boyfriend-girlfriend. They had sex....the girl gets pregnant and here comes the plot...<br />
<br />
What made me excite about the show is the story's point of view. Usually with this kind of plots, it's the girl who will be the center of the story. Well, most of soap operas in TV have women as their protagonist. But here, it's the guy so it kinda have a refreshing view. I hope ABS has a good script for this concept. If it's another cliche, I might like drop it once Devon's appearance will be like in Mula sa Puso. I guess, that's the reason why I felt nothing when I saw the teaser. I saw CLICHE. All caps. I hope I'm wrong though.<br />
<br />
Oh, this is the teaser by the way<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/d4JbSwO9eEo" width="420"></iframe><br />
credits to <a class="inline-block" href="http://www.youtube.com/user/TeamLMD2012" id="watch-username" rel="author" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #0033cc; display: inline-block; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 15px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 3px; margin-top: 0px; padding-bottom: 5px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 5px; text-align: left; vertical-align: top; zoom: 1;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">TeamLMD2012</strong></a>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-85923535067154900662011-09-21T01:02:00.002+08:002011-09-21T01:58:28.746+08:00Pangarap Chronicles Scene 9: Getting Ready"Sir, tumawag po pala yung Aquaventure Reef Club." Napataas ang tingin ni Michael sa secretary niya nang sambitin nito iyon. That was the resort he chose for Saturday. The scenery looks great and the facilities are cool. Mariel will surely enjoy. "Okay na raw po yung reservation ninyo dun."<br />
"Good," napapatangong sabi niya. "Have they reserved two rooms?"<br />
"Yes, sir."<br />
Napatango siya. "How about the manager? Have you told him my request?"<br />
"Certainly. At pumayag naman po sila."<br />
"Thank you," natutuwang sabi niya. So far, so good. Buti na lang at pumayag ang mga ito na maging subject ang resort ng mga ito sa feasibility study. Mukhang hindi masasayang ang oras nila ni Mariel. Tiyak siyang magwawala ito kung wala itong mapapala.<br />
Contented, he goes back on reading the documents. Tatapusin na niya iyon para wala na siyang iisipin for next week. He plans to enjoy his escapade.<br />
<br />
"Mariel, bakit kanina ka pa nakatulala diyan?" ani Via na kadarating lang galing sa extended honeymoon nito with Gabriel. Habang nakikipag-usap si Gabriel sa mga katropa nito ay andun naman sila sa kwarto nito (at ng asawa nito) at nagtsitsikahan.<br />
"Ha?"<br />
"Sabi ko, bakit kanina ka pa nakatulala diyan?<br />
"Nakatulala ako?"<br />
"Ay, hindi," anito na natatawa sa kanya. "Ano 'yan, ha? Say it."<br />
Umiling siya. Wala naman talaga. Well, kahapon meron pero nasolusyunan na iyon ni sir Michael. Hindi lang niya alam kung paano siya magpapaalam sa nanay niya na magmumukhang wala siyang tinatago. Wala naman talaga. Pero siyempre, ayaw niyang makahalata ang nanay niya.<br />
<i>Ang gulo mo, girl. Wala raw e di mo nga sasabihin sa kanya na kasama mo si sir Michael.</i><br />
Wala naman kasing malisya iyon. Nagkataon lang na lalaki si sir Michael kaya ganun. Pero wala naman talaga.<br />
<i>Echos ka, girl!</i><br />
"May hindi ka nga sinasabi sa akin," nakatitig na sabi sa kanya nito. "Ano ba 'yun?"<br />
"W-wala," napapakagat-labi na sabi niya. "So, kumusta naman ang honeymoon ninyo ni Gabriel?"<br />
<br />
<i>What's taking that girl so long?</i><br />
Kung makikita lang siguro si Michael ng kanyang mga tauhan, kung anu-ano na ang iniisip siguro ng mga iyon. Nakataas ang mga paa niya sa kanyang office table while leaning on his swivel chair. And he's at that while counting the number of rings he has heard on his cellphone. What is that girl doing? And why on hell is her cellphone located.<br />
"H-hello, sir!" Napaayos siya ng upo nang sa wakas ay narinig na rin niya ang boses nito.<br />
<i>Finally!</i><br />
"What took you so long?"<br />
"Naghugas lang po ako ng pinggan," anito sa kabilang linya. "Kanina pa po ba kayo tumatawag?"<br />
<i>What the---</i><br />
"Hindi naman. Anyway, I've made a reservation a resort somewhere in Batangas. Nakapagpaalam ka na ba sa nanay mo?"<br />
"Hindi pa nga po, eh," anito. "Mamaya na lang po siguro. Magkano po ba dun?"<br />
<i>Mariel, seriously---</i><br />
"It's on me."<br />
"Nakakahiya naman po."<br />
"Don't worry about it," sabi niya rito. "Anyway, magdala ka ng pamalit ha."<br />
"Oo naman po," anito. "Siyempre, swimming po yun, eh."<br />
<i>Geez...</i><br />
"Hmm, two days and one night ang pina-reserve ko so galingan mo sa pagpapaalam mo."<br />
"Ahh. Mukhang may mga katropa po kayong kasama sa pangtsi-chicks ah."<br />
"Nope," aniya na sumulyap sa relo. Alas siyete na pala. "It's just the two of us."<br />
"Po?! Seryoso po?!"<br />
Sandaling inilayo niya ang cellphone sa kanyang tainga. So the little girl is surprised, huh.<br />
"You heard it right."<br />
"G-ganon po ba? A sige po, thank you po sa pagsabi sa akin. Bye, sir."<br />
"Good night, Mariel."<br />
"Good night din po."<br />
Then, the dial tone again.<br />
<i>Fifteen. She said it fifteen times. Geez!</i><br />
Naiiling na niligpit ni Michael ang nasa table niya. Looks like mapapaaga ang 'pagpapakaemo' niya.<br />
<br />
"Ano?!" Napangiwi si Mariel sa nakitang reaction ng nanay niya. Sinasabi na nga ba. "Mag-o-overnight ka kasama ni sir Michael sa resort?"<br />
"Tinutulungan lang po ako nung tao sa feasibility study ko," aniya.<br />
"Kahit na." Nasa mukha ng nanay niya ang pagtutol. "Kayong dalawa lang 'dun."<br />
Napakamot siya sa ulo.<br />
<i>Hay! Subject na mukhang magiging bato pa.</i><br />
"Mariel, hinahanap ka ni Michael." Out of the blue ay biglang sumulpot si Via sa kusina. Bakas ang pagtataka sa mukha nito.<br />
<br />
<i>Bakit kumpleto ang mga tao dito?</i><br />
Hindi makatingin si Mariel kay Michael. Paano kasi ay andun sa sala ang buong pamilya ng mga Pereira bukod sa kanya at sa nanay niya. Andun din si Warren na mukhang makikitsismis lang yata at si ate Priscilla na kachikahan ni tita Magda (iyon na ang pinatawag sa kanya nito) kanina.<br />
"Bakit ka nga pala napapunta rito, pare?" tanong ni Gabriel na nang-aasar pang tumingin sa kanya.<br />
"Magpapaalam sana ako na isasama ko si Mariel sa resort for two days," nakangiti namang sabi nito.<br />
"For two days?" tanong naman ni Don Fernando. "Kayong dalawa lang?"<br />
"Yes, tito," cool na cool namang sagot nito. Samantalang siya ay hindi na mapakali.<br />
"Nasabi na sa akin 'yan ng anak ko, sir Michael," sabi naman ng nanay.<br />
"Michael will do, tita," sabi naman nito.<br />
"Michael, sana maintindihan mo pero di ko mapapayagan ang sinasabi mong pagpunta ninyo sa resort na 'yan."<br />
"Oo nga naman, hijo," sang-ayon naman ni tita Magda. "Hindi magandang tingnan na kayong dalawa lang ni Mariel sa resort na 'yun."<br />
"I understand your concerns, tita Tindeng, tita Magda, but I just want to help Mariel with her project while me having a vacation as well," anito. "Hindi po ako masamang tao. Tito Fernando and Via can vouch for my character."<br />
"E, alam naman naming mabait kang bata," anang nanay niya. "Pero..."<br />
"You can have my cellphone number, tita," ani Michael. "I won't let anything bad happen to Mariel while she's at my care. Or if you want, you can join us. Sagot ko po."<br />
"Tindeng, Michael is a responsible young man," ani Don Fernando. "Ako nang nagsasabi sa 'yo, mapagkakatiwalaan natin ang batang ito."<br />
"That's true po, yaya," sabi naman ni Via.<br />
Huminga muna nang malalim si Tindeng bago sumagot. "Ako eh hindi na sasama sa inyo dahil may aasikasuhin din ako. Pero Mariel, tawagan at i-text mo ako maya't maya."<br />
Tumango na lang siya.<br />
"Thank you po, tita."<br />
"Pare, alagaan mo 'yan," ani Gabriel.<br />
"Pamilya ang turing namin sa batang 'yan gaya ng nanay niya," sabi naman ni Don Fernando.<br />
"Naiintindihan ko, Gabriel, tito Fernando."<br />
"Mabuti kung gayun," ani tita Magda. "Kumain ka na ba, hijo?<br />
"Hindi pa nga po, eh."<br />
"Ganun ba?" Binalingan siya ng kaibigan ng nanay niya. "Mariel, ang mabuti pa eh ipaghanda mo ng makakain si Michael."<br />
"Opo."<br />
"Halika Michael at sasamahan ka namin ni Tindeng sa hapag."<br />
"Yes, tita."<br />
<br />
"Salamat po sa pagpapaalam sa nanay ko, sir," agad na sabi ni Mariel nang iwanan na sila ng nanay niya at ni tita Magda. "Pati na rin sa mga tao dito."<br />
"It's no big deal, Mariel," nakangiting sabi nito. "So, dito na lang kita susunduin."<br />
"Okay lang po sa akin," aniya. "Mga anong oras po ba tayo aalis?"<br />
"I think around seven o 'clock," anito sabay subo. "The food is good. Sinong nagluto?"<br />
"Ang nanay ko at si tita Magda. Napanood daw nila sa TV."<br />
"Ikaw, marunong ka bang magluto?"<br />
"Oo naman, sir," natatawang sabi niya. "Hindi nga lang po siya kasing sarap ng luto nina Nanay."<br />
"Can you remove that?"<br />
"Po?"<br />
<br />
<i>Hay, talaga naman!</i><br />
"That "po," "opo," and "sir" thing," anito. "It's freaking me out."<br />
"Bakit naman po, sir?"<br />
<i>Bakit nga ba, man?</i><br />
<i>Because she's starting to be a friend.</i><br />
"Michael." Then, his eyes caught hers. "Call me that."<br />
"M-Michael."<br />
"Good girl," nasisiyahang sabi niya na pinisil pa ang baba nito. "Don't ever forget that."<br />
<i>Is she really starting to be <b>just</b> a friend?</i><br />
<i>Oh, shut up!</i><br />
<i><br />
</i><br />
"A-anong mangyayari kapag kinalimutan ko?"<br />
Call it rebelion pero trip ni Mariel na kontrahin ito kahit na ang laki ng naitulong nito sa kanya.<br />
"Ipagkakalat ko na mayroong isang bata sa bahay na ito ang may crush sa akin." At talagang kumindat pa ito<br />
<i>At talagang 'yan pa ang pinanakot?!</i><br />
"Excuse me nam---"<br />
"Just call me by my name." Muli ay hinuli nito ang mga mata niya. And she lost her will to <i>rebel</i>. "Please."<br />
Nang tumango siya, nangingiting binalikan nito ang pagkain nito.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-39990112546664453892011-09-12T00:47:00.001+08:002011-09-20T20:27:12.006+08:00Pangarap Chronicles Scene 8: But I Need You To Be Able ToIt was easier said than done. Michael has loved her for so long it was hard to cope. Of course, he didn't totally lose her. Via just married a guy. They are still friends. He can always be by her side whenever she is down or she wants somebody to talk to.<br />
<i>Really now? Sinong niloloko mo, man? You will never win against Gabriel. Not now. Not ever.</i><br />
Michael finds it suddenly hard to breathe. He made his tie loose and went to the office's window. He desperately needs air. As a matter of fact, his dad suggested a vacation. Pero paano siya magbabakasyon kung ganitong tambak ang trabaho niya sa opisina? Besides, when he's not busy, he will only think of her more...<br />
"Damn!" he cursed and went out of his office. When he saw his secretary eyeing him, he involuntarily said, "Myla, cancel all my appointments."<br />
<br />
<i>So, where will I go from here?</i><br />
Michael finds it ridiculous. He was out of the building and in his car scanning his contacts. All of them are his friends from college and his colleagues but as soon as he presses that call button is his cellphone, he immediately cancels it. He needs company but the "companies" he is considering seem not to fit.<br />
<i>Mariel</i><br />
He kept on staring that particular name in his contacts. What is that girl doing? Papayag kaya ito?<br />
<i>O well, here it goes.</i><br />
Ring...ring...ring...<br />
"Hello?" A smile formed in his lips when he heard her voice. "Hello?"<br />
"Ah, hi, it's me, Michael," pakilala niya rito. Is her voice always this husky?<br />
"Sir Michael? Bakit po?"<br />
"Hmm, ahm, you know, I wanna go somewhere just to..uhm..breathe..."<br />
"Hello? Sir, ano yun?"<br />
Napakunot ang noo niya? Hindi ba nito maintindihan ang sinasabi niya?<br />
"Mariel, can you hear me?"<br />
"Ha? Wait lang sir, ah," anito. "Tawagan mo ako after five minutes."<br />
<br />
Napakamot sa batok si Mariel habang naghahanap ng mas magandang signal. Hindi niya alam kung tatawagan pa siya ni sir Michael o ano. Pero malamang na importante ang sasabihin nun kaya malamang na oo.<br />
<i>May sasabihin siguro kay Via kaya lang brokenhearted kaya kailangan ng messenger.</i><br />
Nang makahanap ng magandang signal ay ite-text sana niya ito ngunit nakita niyang Globe ito at Sun naman siya. Unlitext ang load na meron siya at wala siyang extra load.<br />
<i>Hay! Mukhang kailangan ko pang hintayin to! Wala naman sanang masamang nangyari sa kumpanya...</i><br />
In-extend kasi nina Via at Gabriel ang honeymoon ng mga ito. Kinakabahang naghintay siya ng tawag galing kay Michael. Pasulyap-sulyap pa siya sa orasan sa cellphone niya.<br />
<i>Kailangan ko pang mag-research para sa project ko...</i><br />
"Hay, hayan na!" Nagulat siya nang biglang nag-ring ang phone niya. Heto na...<br />
"Hello, sir Michael?"<br />
"Can you hear me now?"<br />
"Ah, oo sir. M-malabo lang po yung signal. Bakit nga pala kayo napatawag?"<br />
<br />
<i>Darn it, Michael! It's not like you're asking her out on a date or something!</i><br />
Naghugot muna siya ng isang malalim na hininga to compose himself. He doesn't even know why he has to.<br />
"Hello sir? May problema ba?"<br />
"No, no, it's nothing, Mariel."<br />
"Eh bakit nga po kayo napatawag?"<br />
"Ahm, I was just wondering if you're free today."<br />
<br />
<i>Nagyaya ba siya ng date?</i><br />
<i>Date? Gaga! Balikan mo kaya muna ang pangyayari sa love story ni Via bago ka ngumiti nang parang adik diyan.</i><br />
Sa naisip ay napalis ang ngiti niya. Oo nga pala, brokenhearted ang isang ito na kailangan ng karamay.<br />
"Mariel, are you still there?"<br />
"Ha? Ah, oo, sir," biglang sagot naman niya. Kung bakit ba naman kasi ang lambing pala ng boses nito sa phone? Yan tuloy, nag-ilusyon na naman siya.<br />
"Ano? Free ka ba today?"<br />
"Pasensya na, sir. Kailangan ko kasing mag-research ngayon para sa project ko." Totoo naman iyon. Bakit ba naisip niya na defensive siya?<br />
<br />
"Project?" Michael inquired. "What kind of project?"<br />
Ipinaliwanag naman nito sa kanya. Aparently, it was a feasibility study about a beach resort at kung paano iyon pinapatakbo. Piece of cake.<br />
"Paano, sir Michael, pasensya na talaga ah."<br />
"Don't you need my help?"<br />
"Ha? Tutulungan ninyo ako, sir?"<br />
"Tinatanong pa ba 'yan," napapangiti niyang sabi. "Of course."<br />
"Eh di ba, gusto ninyong mag-good time ngayon?"<br />
"Well, I can have a good time while helping you with your feasibility study on a beach, right?"<br />
"Hmm, may point ka 'dun, sir," anito. "Makakahanap ka pa ng chick at nang di ka na magpapakaemo sa harap ni Via."<br />
"Do I really look pathetic?"<br />
<br />
<i>Mariel! Bakit ba kasi kailangan mo pang ibuka yang bibig mo?</i><br />
"Sorry," pabulong niyang sabi.<br />
"Maybe, I really do look pathetic," mapait nitong sabi. Lalo tuloy siyang na-guilty at napakagat-labi. "God knows how much I love Via. I'm trying to move on but somehow, I can't. I tried to date women who suit my taste but I just can't help it but compare them to Via. I don't know what to do anymore."<br />
"Sir naman, huwag ninyo akong pa-guilty-hin," aniya. "Malay ninyo, pag nasa resort na kayo, makapag-relax-relax naman kayo."<br />
"So, it's a deal? Ako na ang bahala sa nanay mo."<br />
"Ay, sir! Ako nang bahala dun," natataranta naman niyang sabi. Tiyak na interrogation na umaatikabo ang aanihin niya sa mga oldies sa mansion ng mga Pereira. Makarating pa kina Via at Gabriel, eh malakas pa namang mang-asar ang mga 'yun, lalo na si Gabriel.<br />
<br />
Napangiti si Michael sa tinuran ni Mariel. Mukhang balak pa nitong ilihim na siya ang makakasama nito. O well, he guessed it was for the better.<br />
"So, get ready by Saturday."<br />
"Shoot! Mga anong oras tayo magkikita?"<br />
"I'll tell you the details later."<br />
"Okay," anito. "Ah, sir, sige. Baka maubos na ang load ninyo."<br />
Natawa siya sa tinuran nito.<br />
"Okay, bye. See you."<br />
"Okay po."<br />
Nangingiting naiiling na sinulyapan niya ang phone niya bago magdial uli ng i-operate uli iyon to browse the beach resorts available on the net. He will be looking forward to it on Saturday. There are no doubts. It will be fun.<br />
Since Mariel will be there...Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-11012810997014125182011-09-05T19:19:00.000+08:002011-09-05T19:48:37.727+08:00Pangarap Chronicles Scene 7: I Gotta Move OnIt was more than he envisioned. Her, walking down the aisle, looking so divine in her white gown. She is definitely a reincarnation of a goddess in its highest form, giving mere mortals like himself a chance to be awed by the beauty she possesses. Her eyes is twinkling, her lips smiling. Her face is radiating some kind of light that everybody will be cheered on. It's definitely her day. Because today, after she finally finally stop walking, she will soon be bind to the one she promised eternity.<br />
And he is there. At the end of her road. Smiling at her, patiently waiting for her while savoring the final moments that she will be free. And she finally get to where he was, she smiled gratefully, thankfully. He couldn't contain himself. He imprisoned her with his hug only to free her for the ceremony to start. And for her to be with the one she truly loves.<br />
And when <i>his</i> hand held hers, he finally lost his princess.<br />
<br />
Totoo nga ang kasabihan. Ang bride ang pinakamagandang babae sa araw ng kanyang kasal. Akala niya dati ay dahil ang bride ang may pinakamagandang gown, ang pinag-isipan ang make-up at accessories na babagay sa personality at sa gandang taglay nito. Of course, maganda ang kaibigan niya ngunit ngayon, nag-level iyon nang bonggang-bongga.<br />
Hindi mapunit-punit ang ngiti nito kanina pa. Maging ang mga mata nito ay animo tala sa langit na kumikislap. Wala siyang masabi. Napakaganda ng kaibigan niya ngayon. At napakaligaya. Dapat lang. She deserves it. They deserve it.<br />
Sa naisip ay bahagyang napalis ang ngiti niya. She thought about a particular man who did everything to get her back. Paano kaya nito kinekeri ang mga pangyayari?<br />
Napasulyap siya sa kabilang bahagi ng simbahan. Nakahinga siya nang maluwag nang makita niyang nakangiti ito at mukhang masaya naman sa seremonyang nagaganap. Kapag nag-dialogue ng: "Itigil ang kasal!" susungalngalin niya ito kesehodang makurot siya ng nanay niya sa singit.<br />
<i>Pero sana, makakita siya ng babaeng muling mamahalin at pakakasalan. May shortage na ng gwapo sa mundo, noh!</i><br />
<br />
Reception. Did he have to attend?<br />
<i>Come on, Michael! Show Gabriel sportsmanship. And besides, ano naman ang gagawin mo sa bahay ninyo?</i><br />
Now that the ceremony is over, he suddenly got bored. Nagtatawag na ang photographers ng mga grupo ng tao na gusto ng mga itong kasama ang bride at groom sa picture.<br />
"May I call on the friends of the bride, please come to the stage," anunsyo ng photographer. He had attended weddings before and normally, he would stand up and smile for the camera. But he was not in the mood.<br />
<i>O well. I'm sure, Via will understand.</i><br />
<br />
Namomoblemang napatingin ang kaibigan niyang si Via sa kanya. At ang suspect ay ang lalaking hindi man lang matinag-tinag sa pagkakaupo. Parang sirang plaka na ang photographer sa kakatawag at ang manhid na lalaki, hindi man lang na-gets na ito na lang ang hinihintay.<br />
"Maybe, I should approach him," ani Via na tumingin sa asawa nito.<br />
"Hay naku, Via," aniya. "Ako na lang. Back-up-an mo na lang ako pag ayaw talaga."<br />
<br />
"Friends of the bride, please come on stage!" The photographer is making a fool of himself<i>. </i>Bakit ba hindi na lang ito kumuha ng litrato so that they can all get out of the church.<br />
"Sir, malamang ikaw ang hinihintay nung photographer." Nagulat na napatingin siya sa pinanggalingan ng tinig. That was Mariel.<br />
"Huh? Go on, take pictures without me."<br />
"Kailangan ka ni Via dun," anito. "Sabi nga di ba, friends of the bride."<br />
Napabuntong-hininga siya.<br />
"Hay naku, sir, mamaya ka na mag-emote," natatawang sabi nito. "Sa kwarto mo na lang ikaw umiyak, huwag dito."<br />
"Sino namang nagsabing iiyak ako?" napatayong tanong niya. "I'm not gonna be here if I haven't moved on."<br />
"Ayan, tumayo ka na rin," nakangiting wika nito na hindi pinansin ang sinabi niya. "Now, move closer."<br />
"Are you treating me like a kid?"<br />
"Malapit na, sir, konti na lang," obvious na pinagti-trip-an lang siya nito.<br />
"Will you stop it?!" he hissed. Nabigla tuloy ito.<br />
"Sorry naman, sir."<br />
"Let's get it done with," aniya at lumapit dito. "And bear it in mind na I've moved on, okay?"<br />
"Okay," anito na halatang pinagbibigyan lang siya.<br />
<i>This girl! I'm not some weakling like you think! Just you watch, Mariel! I'm gonna make you eat your words and change your mind about me!</i>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-89472140186607040402011-09-05T00:20:00.002+08:002011-09-05T01:26:21.877+08:00Husband and Wife Chapter 22-23<b>Chapter 22: Samvon</b><br />
<br />
"Nasa labas na raw sina Debbie." Nagtatakang napalingon si Yvonne kay Ryan. Bakit nasa labas ang mga iyon? Hindi ba nag-CR lang naman sila at naturally ay babalik sila sa upuan nila?<br />
Tila nabasa naman nito ang nasa isip niya at nagkibit-balikat lamang ito. "Mabuti pa, puntahan na lang natin."<br />
Tumango siya at tumayo na sila.<br />
"Don't worry, Yvonne, mababait naman ang mga 'yun," pag-a-assure nito. "Ako na ang magbibitbit ng bag mo. Ang laki pala niyan."<br />
Alanganing natawa na lang siya. "Ako na lang, kuya. Salamat."<br />
<br />
"Hoy, Debbie, Cheche, huwag ninyong i-terrorize yun ah," paalala niya sa mga ito. Binatukan tuloy siya ni Debbie. "Bakit ka ba nambabatok?"<br />
"E paanong di ka babatukan e ilang beses mo nang sinabi sa amin 'yan," naiiling na sagot naman ni Debbie sabay suntok pa sa braso niya. "Ano namang akala mo sa amin, nangangagat ng mga nerd na hindi nagsusuklay?"<br />
Umismid lang siya.<br />
"O ayan na pala sila," ani Cheche. "At para silang a-attend sa costume party."<br />
Napalingon silang dalawa ni Debbie sa direksyon nina Yvonne at Ryan. Oo nga. Parehong makapal ang salamin ng mga ito at pareho din ang pang-itaas. Not to mention na parehong long hair ang mga ito na akala mo ilang araw nang hindi nagsusuklay. Pinagtitinginan na nga ang mga ito.<br />
<br />
Nagulat si Yvonne nang basta na lang siyang hablutin ni Samuel palayo kay Ryan. Nang lingunin naman niya ito at poker face lang ito.<br />
"Bakit ninyo kami pinalabas?" tanong ni Ryan. Ngunit tumingin lang ang asawa nito kay Samuel. Maging ang isa pang babae na sa pagkakatanda niya ay Cheche ang pangalan ay tumingin lang sa kasama niya. Sino ang mga ito?<br />
"Tigilan ninyo nga ako," naiiling na sabi ni Samuel. "Kailangan ko nang bumalik sa stage at nagte-text na ang manager ko."<br />
Iiwan siya ni Samuel sa mga ito?<br />
"Dito ka muna sa mga 'to." Nabasa yata nito ang nasa isip niya. "Huwag kang mag-alala, hindi ka naman aanuhin ng mga ito."<br />
"Anong 'aanuhin,' Samuel," nakakaloko ang ngiti na tanong ng asawa ni Ryan.<br />
"Debbie, ha! Umayos ka!"<br />
"Maayos naman ako ah." Nagmaang-maangan pa ito. "Ano naman ang pwede kong gawin sa pinsan ng asawa ko?"<br />
"Cut it out!" asik ni Samuel sa babae. "You know she's not."<br />
"Ha?"<br />
"Sorry, obvious ka, girl."<br />
"At obvious din ang ermitanyong 'to."<br />
"Ermitanyo?"<br />
"Mukha naman siyang ermitanyo, eh."<br />
"Hay Debbie," natatawang sabi ni Samuel. "You really haven't changed!"<br />
<i>Really haven't change? Sino ang Debbie na ito kay Samuel?</i>
<br />
<br />
"Basta, kayo muna ang bahala dito, ha." Kailangan na talagang umalis ni Samuel para mag-perform. Bad trip naman kasi ang entrada ng dalawang babaeng 'to, napaka-wrong timing. Not that he wanted to meet with them, in the first place. At least, not in the situation he and Yvonne is into.<br />
"You can leave Yvonne with us." Sa wakas ay nagsalita rin ang asawa ni Debbie.<br />
"Text mo ako, Yvonne," aniya. Mukha namang okay si Yvonne at ang asawa ni Debbie. Sa ngayon, pagkakatiwalaan niya muna ito. Sa ngayon.<br />
<br />
<b>Chapter 23: Ryvon</b><br />
<br />
"Ang tahimik naman," comment ni Cheche. Kanina pa sila nasa Starbucks pero walang nagsasalita sa kanila. Nakikiramdam lang sina Debbie at Ryan, text lang nang text si Cheche at nakayuko lang si Yvonne at nakikipag-staring contest sa kape nito.<br />
"Alangan namang i-interrogate ko 'tong isang 'to eh di patay naman ako kay Samuel," ani Debbie na umismid pa.<br />
"Itanong mo na lang kaya kung anong nakaraan nila ng asawa mo."<br />
"Ha?!" Biglang nagtaas ng tingin si Yvonne. "Wala kaming nakaraan ni kuya Ryan."
<br />
"Ah, okay." Napatango lang si Debbie though napansin niyang medyo pwersado ang pagkakasabi nito. "Paano kayo nagkakilala nitong si Ryan."<br />
"Ahm, ano kasi..."<br />
"Kasi ano? Huwag mong sabihing may something din sa pagkakakilala ninyo ni Ryan?"<br />
"Something?" Ryan inquired. "Ano naman ang magiging something sa amin ni Yvonne?"<br />
"You tell me, Ryan," napapakamot sa leeg na sabi ni Debbie. "She said you're cousins yet you're not. Baka naman, mag-cousin kayo talaga. As in, mag-<i>cousin</i>-tahan."<br />
"What?!" di makapaniwala ang ermitanyo sa sinambit ng asawa. "You're my wife yet pinagbibintangan mo akong may girlfriend?"<br />
"Aba, malay ko." Akala mo ay chill lang si Debbie. "Bakit nauutal pa itong si Yvonne e tinatanong ko lang naman kung paano kayo nagkakilala?"<br />
"E kayo nung Samuel na 'yun? Paano kayo nagkakilala?"<br />
"Ermitanyo, use your head!"<br />
"Huwag mo nga akong ma-use-use your head diyan! Sagutin mo ako nang matino."<br />
"Ako, kailangang sagutin kita nang matino pero itong Yvonne mo, okay lang na magsinungaling at magpaligoy-ligoy?!"<br />
"Ah, guys, kasi---"<br />
"Shut up!" Tiningnan nang masama ni Debbie ang nagsalitang si Yvonne kaya di na nito natuloy ang sinasabi.<br />
"Hey!" saway ni Ryan dito. "Huwag mong ibaling sa iba ang init ng ulo mo."<br />
"Right," ani Debbie. "Then, I'm gonna get out of here so I can freakin shup up!"<br />
Iyon lang at nag-walk out na ito.<br />
<br />
After that, isang nakaka-tensyong katahimikan na naman. Until Yvonne decides to say something.<br />
"Ahm, kuya Ryan, sorry."<br />
"Don't be," napabuntung-hininga si Ryan. "It's my fault."<br />
"Good thing, you're aware of that," banat ng kaibigan ni Debbie na si Cheche. "I'm gonna check out on her. Nag-subside na siguro ang init ng ulo 'nun."<br />
"Ako na," pagbo-volunteer niya. "Ikaw na muna ang bahala kay Yvonne, Cheche."<br />
"Yvonne, baby ka ba?"<br />
"Huh?"<br />
"Nagmumukha kasi kaming babysitter pag kasama ka namin."<br />
"Ha?! Naku, sorry!"<br />
"No biggie," nagkibit-balikat lang si Cheche nang makita ang di makapaniwalang-tingin ni Ryan dito. "O, akala ko ba, ikaw na ang bahala sa asawa mo?"<br />
"Excuse me."<br />
<br />
"Masama sa katawan ang paninigarilyo." Nagulat na lang si Debbie nang may kumuha ng yosi niya sa kanya at itapon iyon. It was her husband.<br />
"Hindi mo nga pala alam na naninigarilyo ako," aniya. "Ang dami pa nating hindi alam sa isa't isa."<br />
"Tama ka," ayon naman nito. "Sabagay, madalian ang pagpapakasal natin. Ni hindi man lang tayo nagkaligawan at nagkagustuhan."<br />
"Nagsisisi ka ba na ako ang pinakasalan mo?"<br />
"Hindi," diretsong sagot naman nito. Napalingon siya rito. "Dahil sa 'yo, naeengganyo akong kumain sa labas ng lab ko. Natutulog ako sa kwarto natin gabi-gabi. You made me want to do simple things an ordinary husband does. Gusto kitang i-date, bilhan ng mga magagandang bagay, payagan ka sa mga lakad mo gaya ngayon. And then sunduin ka para mag-request sa akin ng extension sa pakikipag-party mo with you friends. At kapag napapangiti kita, I felt that I did my best as your husband."<br />
"Ang lalim nun ah," nakangiting sabi niya.<br />
"Hindi ka na galit sa akin?"<br />
"Hmm, pag-iisipan ko pa."<br />
"Ah ganun?" Iyon lang at kiniliti na siya ni Ryan.<br />
"Anak ng! Ermitanyo!"Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-29995867938959068742011-08-30T03:06:00.002+08:002011-09-04T14:11:30.803+08:00Husband And Wife Chapter 20 and 21<b>Chapter 20: Someone From The Past</b><br />
<br />
"Halika na, ermitanyo," yaya ni Debbie sa asawa nang kumalas siya sa pagkakayakap dito. "Sigurado akong mapupunta ka sa sibilisasyon kapag na-meet mo mga---ano ba?!"<br />
May nakabangga kasi sa kanya.<br />
"N-naku, sorry miss," di magkandatuto namang sabi ng nakabangga sa kanya. "Hindi ko sinasadya! Nasaktan ka ba?"<br />
"Ay, hindi!" sarcastic niyang sabi.<br />
"S-sorry talaga!" hinging paumanhin muli nito.<br />
"Yvonne, let's go!" Napatingin siya sa pinanggalingan ng boses. Familiar.<br />
"Yvonne?" Kilala ng asawa niya ang nakabunggo sa kanya?<br />
"Huh?" maang na sabi ng babae na sinipat pang magaling ang asawa niya. "Kuya Ryan?"<br />
"Yvonne, halika na!" tila inis nang sabi ng tumatawag sa babae na Yvonne ang pangalan. Nang lingunin muli ito ni Debbie at makita nang malapitan ay nagulat siya.<br />
"Samuel?"<br />
"Debbie," anito na parang di man lang nagulat nang lingunin siya. "Nice seeing you here."<br />
"Magkakilala kayo?" sabad naman ni Yvonne.<br />
"Yeah," casual na sabi naman niya sa babae. "At mukhang kayo rin ng asawa ko, ah, magkakilala."<br />
"May asawa ka na?!" magkasabay pang sabi nina Samuel at Yvonne.<br />
<br />
"Si Ryan, asawa ko," pakilala ni Debbie sa mga kaibigan nila nang nakabalik na ito. Binati naman ito ng mga kasama nila. Napatingin siya sa babaeng kasama ng mga ito. Nakayuko lang ito at parang isang nerd lang sa school ang dating nito sa ayos nito. Thick eyeglasses, unruly hair, super old-fashioned clothes. "At siyanga pala si Yvonne."<br />
"A-ahm, pinsan ako ni kuya Ryan," alangin ang ngiti na sabi nito. Nginitian naman nila ito.<br />
Sa hindi malamang kadahilanan ay nagkatinginan kami ni Debbie sa sinabi nitong Yvonne na ito. Based sa body language niya, confirmed! Nagsisinungaling ito.<br />
"Ah, o-oo, pinsan ko." Napataas ang kilay ko nang marinig iyon kay Ryan. Maging si Debbie ay napaangat ang kilay.<br />
"Anyway, they wanna join us daw," sabi ni Debbie. "I hope you don't mind."<br />
"Of course we don't mind!" ani Jam na hinila pa ang mga 'magpinsan.' "I-interogate-in namin ang asawa mo."<br />
"Bigyan mo ng beer, Jam," sulsol naman ni ate Casey. "Ikaw din, Yvonne, chill lang! Huwag kang mahiya."<br />
"Eh, thank you po," alanganing sabi ng babae.<br />
"Huwag ninyo namang masyadong i-terrorize yang dalawa," saway ni Olga sa mga ito.<br />
"Okay lang, game naman yang mga yan," sabi ni Debbie.<br />
"Inom lang nang inom!" masayang sabi ni Jam.<br />
"Baka masobrahan!" ani Olga. "Parang di naman sanay uminom yang mga 'yan."<br />
"Huwag mong pansinin si Olga, Ryan," ani ate Casey. "Anyway, hindi ba pinapasakit nitong si Debbie ang ulo mo?"<br />
"Hindi naman po," sagot naman ni Ryan. "Kayo po, di ba sakit sa ulo ang asawa ko sa trabaho?"<br />
"Depende sa definition mo sa sakit ng ulo."<br />
"Baka nakakalimutan ninyo, andito pa ako."<br />
"Ate Casey, mamaya na 'yan!" excited na turan ni Jam na ininguso pa ang stage. "Ang gwapo ng boylet sa stage!"<br />
Napalingon naman sila. At napatingin muli si Cheche kay Debbie nang makita ang vocalist ng banda na nasa stage.<br />
"Anong ginagawa ni Samuel dito," pabulong niyang sabi.<br />
"Di ko rin alam," pabulong namang sagot ni Debbie. "Mamaya ko na ikukwento sa yo."<br />
"Hoy, Debbie wag mong sabihing pinagnanasaan mo pa ang boylet na 'yan, andito ang asawa mo!" kantiyaw ni Jam nang makitang nagbubulungan ang dalawa. Hinampas tuloy ito ni Olga.<br />
"Kampay!"<br />
<br />
<b>Chapter 21: Someone From The Past Part 2</b><br />
<br />
"Magsi-CR lang kami ni Debbie," paalam ni Cheche sa mga kasama. Tumango naman ang mga ito. Agad silang tumayo ni Debbie. Pero siyempre, hindi sila sa CR pupunta kundi sa backstage. Kailangan nilang makausap si Samuel.<br />
Papunta na sila roon nang harangin sila ng isang bouncer.<br />
"Miss, pasensya na pero bawal pumunta sa backstage."<br />
"Anong bawal?!" maiiyak nang sabi ni Cheche. "Tigilan mo nga ako sa mga bawal-bawal na yan! Baka mamaya, takasan ako ng walanghiyang Samuel na 'yan!"<br />
At tuluyan na itong humagulgol at yumakap sa kanya.<br />
"Cheche, it will be alright." Binalingan niya ang bouncer. "Baka naman, pwede mo kaming papasukin. My friend really needs to talk to Samuel. It's important."<br />
"E, miss," napapailing na sabi nito. "Ako naman ang malilintikan niyan."<br />
"No!" naghihisterya na si Cheche. Napapatingin na sa kanila ang mga tao sa parteng iyon ng bar. Buti na lang at malayo iyon sa upuan nila. "Samuel! Lumabas ka diyang walanghiya ka!"<br />
"Miss, miss, sandali lang!" Nataranta na ang bouncer. Pagkuwa'y may tinawag ito.<br />
"Miss, may kailangan daw kayo sa vocalist ko?"<br />
"Oo!" gigil na gigil na sabi ni Cheche. "Ilabas mo ang hayop na yun dito!"<br />
"Pero---"<br />
"Ilalabas mo siya o mag-e-eskandalo ako!" Ayaw taalagang paawat ni Cheche kahit na pinipigilan na niya.<br />
"Please, my friend just needs to talk to him," nakikiusap na tiningnan ni Debbie ang manager pati na rin ang bouncer.<br />
Napabuntung-hininga naman ang manager. "I'll get him. Wait here."<br />
<br />
"Walanghiya ka!" Walang preno-prenong sinampal ni Cheche si Samuel pagkalabas nito sa backstage.<br />
"Anong---"<br />
"Hayop ka!" Tila hindi pa nakuntento si Cheche at pinagsusuntok si Samuel sa dibdib. Worried namang luminga-linga si Debbie sa paligid. Sa sulok ng mga mata niya ay nakita niyang nagpa-panic na rin ang manager. "Bakit mo nagawa sa akin 'to?!"<br />
"Cheche, stop it!" Pinigilan naman ni Samuel ang mga kamay ng kaibigan niya. "Maraming tao, nakakahiya!"<br />
"Samuel, ang mabuti pa, mag-usap muna kayo ng mga bisita mo," asiwang suggestion ng manager. "Pinagtitinginan na kayo ng mga tao."<br />
Marahas namang nagpakawala ng hininga si Samuel.<br />
"Let's go!"<br />
<br />
"Anak ng tikling!" napapasinghap-singhap pa si Samuel habang sapo ang pisnging nasampal. "Ang lakas nun, Che. Ngayon na nga lang tayo uli nagkita, sampal pa ang isasalubong mo sa akin."<br />
"Sorry naman," sabi naman ni Cheche. "Na-carried away lang."<br />
"Bakit ka ba kasi sumama-sama pa dito kay Debbie? Dapat tinanggap mo na 'yung offer sa 'yong mag-artista eh --- aray!" Binatukan kasi ito ni Cheche.<br />
"Mamaya na nga 'yang kalokohan mo!" ani Cheche. "Bakit kasama mo yung pinsan kuno daw 'nung asawa ni Debbie? Yung Yvonne?"<br />
"Bakit sa tono ninyo eh parang di kayo naniniwala na pinsan nga 'yun nung Ryan na 'yun?"<br />
"Hindi niya kami maloloko, no," sabi naman ni Debbie. "Obvious kaya siya. So, anong istorya ninyo nung Yvonne?"<br />
"Magsyota kami."<br />
"Yeah right!"<br />
"Kunwari naniniwala kami. What's next?"<br />
"Di ba kapani-paniwalang girlfriend ko 'yun?"<br />
"Nagbago na ba ang taste mo sa mga babae, Samuel?" tanong dito ni Debbie. "Huwag mong sabihing pumapatol ka ba sa mga nerd na hindi nagsusuklay ngayon?"<br />
"Ah, Debs, hindi mo naman siya kailangang okrayin."<br />
"Nagsasabi lang ako nang totoo."<br />
"Baka naman nagseselos ka diyan?" nakakalokong sambit ni Samuel na inangat-baba pa ang mga kilay. "Pareho ang style nila ng asawa mo at magkakilala sila. And from what I see, mukhang sumegunda ang Ryan na yun na sa sinabi ni Yvonne. Bakit?"<br />
"Ahm, Samuel, bakit kailangang may "na 'yun" na kasunod kapag binabanggit mo ang pangalan ni Ryan?"<br />
"Che, si Debbie ang inaasar ko, wag kang epal."<br />
"Okay." Kumibit-balikat lang ito. "Papunta rito sina ate Casey, baka gusto ninyong magtago."<br />
"Doon! Doon!"<br />
<br />
"Uuwi na raw sila," ani Debbie na ininspeksyon ang cellhpone. "Nag-text sa akin ang asawa ko."<br />
"Debbie, sunduin mo na yung dalawa," nang-aasar ang ngiti na suggest ni Samuel. "Baka mamaya, kung ano na ginagawa ng Ryan na 'yun kay Yvonne."<br />
"Hayan na naman po ang 'na yun.'"<br />
"Shut up, Cheche!"<br />
"Walang pwedeng sumundo sa dalawang 'yun sa atin," aniya. "Tatawagan ko na lang si Ryan nang sila ang pumunta rito."<br />
"Uy, easy lang kayo kay Yvonne mamaya, ah!"<br />
"Concerned?"<br />
"Malamang!"<br />
"Huwag muna kayong magulo diyan," saway ni Debbie sa dalawang kaibigan habang pumipindot sa cellphone. "Samuel, magtuos tayo mamaya pag andito na yung Yvonne mo."Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-75104132158053379592011-08-22T00:30:00.003+08:002011-08-22T00:36:54.573+08:00Husband And Wife Chapter 19<b>Chapter 19: The Bar</b><br />
<br />
"You're late." Napasimangot si Debbie nang iyon ang ibinungad sa kanya ni Cheche nang makarating na siya sa tagpuan nila. Sinipat nito ang suot niya. "Don't tell me na-late ka dahil diyan?"<br />
"You can say that," aniya. Tumango lang ang kaibigan niya at hindi na nagtanong.<br />
"Let's go! Kanina pa tayo hinihintay nina Ate Cassie."<br />
<br />
"O, son, bakit ang dali mo naman sa lab mo," takang tanong kay Ryan ng mama niya nang mabugaran siya nito sa harap ng nakabukas na ref at nag-ra-ransack ng pagkain.<br />
"Bakit po gising pa kayo?"<br />
"Oh, alam mo naman ang mama mo, sa sobrang dead na dead sa iyong papa, hindi na makatulog nang mahimbing na wala ito sa tabi niya."<br />
Napangiti siya sa tinuran nito. "Bakit kasi hindi na lang kayo sumama sa mga out of the country trips ni papa. That way, you won't feel lonely."<br />
"As much as I want to, but I can't leave you here," anito na hinaplos ang pisngi niya. "Baka mamaya, nalingat lang ako, hiwalay na kayo ng asawa mo."<br />
"Ma!"<br />
"Don't give me that," anito na naiiling pa. "Gaya kanina, kung anu-ano ang pinagsasabi mo sa bata, hindi mo na lang diniretso. Baka mamaya, magtampo sa 'yo 'yun."<br />
"Why would she?" tanong niya rito kahit na na-bother siya. Has he reached his limit a while ago? "It's for her own sake."<br />
"Di, umamin ka rin. Son, kung ako si Debbie, kapag nasabihan ako ng mukhang bolang apoy ng asawa ko, tiyak na masasampal ko siya."<br />
"I said that to protect her," amin niya. Sa totoo lang, her wife looked delectable in that little red dress. No male can't resist her alluring look if they saw her with that piece of cloth. Hindi niya maaatim na may mangyayari sa asawa niya sa kung saan mang lugar na iyon. Prevention is better than cure, as they say.<br />
"What a weird to express it, my son. What a weird way."<br />
<br />
"Achoo!"<br />
"Ano ba 'yan, Debbie," nangangantiyaw na sita sa kanya ni ate Cassie, ang nagyaya sa kanila na mag-bar. "Huwag mong sabihin na 'yan ang epekto sa 'yo ng beer."<br />
"Baka naman may isang tao ang iniisip kay Debbie," sapantaha naman ni Jam.<br />
"Hala! Umuwi ka na raw sabi ng asawa mo!" kantyaw naman ni Olga.<br />
Natawa na lang si Debbie sa banat ng mga katrabaho niya.<br />
"Speaking of your hubby, kailan mo siya ipapakilala sa amin?"<br />
"Oo nga naman. We're curious you know."<br />
"Guys, guys," napapakamot na sabi niya. "Iyong asawa ko, busy sa kakaimbento ng kung anu-anong chemicals na di ko ma-gets kahit anong try ko noh!"<br />
"So, ibig sabihin hindi ka nadidiligan?" nanlalaki ang mga mata na tanong ni ate Cassie.<br />
"Ano ba 'yan, ate!" ani Olga.<br />
"Hay naku, Olga, maghanap ka na kasi ng boylet nang malaman mo kung anong sinasabi ko." Talagang umirap pa si ate Cassie. "So, ano, Debbie? Malamig ba ang iyong mga gabi sa piling ng boylet mo?"<br />
Ngumiti siya nang pilya.<br />
"Hoy! Huwag kang pa-mysterious effect diyan!" ani Jam na kulang na lang ay yugyugin siya. "Spill it, bakla!"<br />
"Bago ang lahat," biglang singit ni Cheche. "Nag-ri-ring ang phone mo, Debbie."<br />
"Excuse me."<br />
"Ano ba 'yan, istorbo!"<br />
<br />
"Hello, ermitanyo, bakit napatawag ka?"<br />
"Anong napatawag ako? Debbie, anong oras na? Alas diyes na, andiyan ka pa rin," anang asawa niya sa kabilang linya. Gusto niyang mapakamot sa ulo.<br />
"Iyon 'yun, ermitanyo, alas diyes pa lang," aniya rito. Hindi ba nakaranas na mag-bar itong lalaking to? "Kung JS Prom nga namin dati, madaling araw na nagtapos, ito pa kayang mag-gu-good time ka sa bar?"<br />
"Saang banda ba 'yan?"<br />
"Anong saang banda 'to?"<br />
"Pupuntahan kita, I'm driving right now."<br />
"Ano?! Bakit?"<br />
"Malamang para sunduin ka."<br />
"Ha?!"<br />
"Hay ewan ko sa iyo, Debbie." Narinig pa niyang bumuntong-hininga ito. "Ayan, nakikita na kita."<br />
<br />
Nakakunot ang asawa niya nang madatnan niya ito sa labas ng isang bar. Napapakamot pa ito sa ulo. Pinuntahan niya ito.<br />
"Ermitanyo," agad siyang sinalubong nito nang makita siya. "Di ba tayo pwedeng magtagal?"<br />
Her expression while saying that hit him. Straight in the heart. He just wants to cuddle her cute little wife for making her eyes have those puppy-eye look, making image look so submissive.<br />
"Nag-e-enjoy ka ba dito?"<br />
Tumango naman ito.<br />
"Di sige," aniya at inakbayan ito. "At andito na rin lang ako, ipakilala mo na ako sa mga kaibigan mo."<br />
Tuwang-tuwang niyakap naman siya nito. "The best ka talaga, ermitanyo.Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-23608789575848710992011-08-09T23:49:00.000+08:002011-08-09T23:49:48.529+08:00Husband And Wife Chapter 18<b>Chapter 18: Fashion Guru</b><br />
<br />
"Kahit anong gawin ko talagang pag-intindi sa mga pinaggagawa mo dito sa lungga mo, di ko ma-gets," naiiling na comment ni Debbie habang sinisipat ang isang bond paper na punung-puno ng kung anu-anong formulas. Formula daw iyon ng mga chemicals ng ermitanyo para makagawa ito ng isang gamot.<br />
"Huwag mo na lang kasing intindihin," comment ng asawa niya habang naghahalo ng mga likido na iba iba ang kulay. "Besides, mga scratch papers lang naman 'yan. At lahat yan, palpak pa."<br />
"Kaya pala ultimo direction ng mga pinagsusulat mo, magulo," aniya. "E, kumusta naman yang hinahalu-halo mo diyan? Kung alak ba naman 'yan, willing akong maging guinea pig mo."<br />
"Asa ka naman na makakainom ka ng alak habang nakabantay ako." Ibinaba nito ang mga chemicals at hinarap siya. Para lang mapakunot ang noo nang makita ang get up niya. "Bakit ganyan ang ayos mo?"<br />
"Bagay ba?" pa cute niyang tanong dito. Gigimik sila ni Cheche sa bar kaya pambar ang ayos niya. Naka-sleeveless red dress siya na umabot lang sa kalahati ng hita niya ang haba at high heeled sandals. Naka-make up din siya at nakasuot ng contact lens na wala namang grado. "Magba-bar kami ni Cheche at now na 'yun."<br />
"At kaya ka nandito para magpaalam sa akin?" nakaangat ang kilay na tanong nito na nakakrus pa ang mga braso.<br />
"Well, parang ganun na nga," nakangiting sabi niya. "Huwag kang mag-alala, di ako hihingi ng pera sa 'yo."<br />
"Hmmm, alam mo, Debbie, di bagay sa yo 'yang damit na yan," anito na ikinamaang niya. Nilapitan siya nito. "Hindi bagay sa yo ang kulay. Nagmukha kang santelmo."<br />
"Santelmo?! As in yung bolang apoy daw?!"<br />
Tumango naman ang ermitanyo.<br />
"Tapos, bakit nagmake-up ka rin lang, yung makapal pa," pansin pa nito. "Mukha ka tuloy bakla."<br />
"Mang-okray ba?" aniya na hinila ang buhok nito.<br />
"Sinasabi ko lang ang opinion ko," anito at inakbayan siya. "Ang mabuti pa, magpalit ka ng damit. Sasamahan kita."<br />
<br />
"O, hija, I thought may lakad kayo ng kaibigan mo," maang na sabi ni Rosario nang makitang pababa ng hagdan ang manugang kasama ang anak niya. Nag-change outfit pa ito.<br />
"Nagpalit lang po ako ng damit," anito. "May nagsabi po kasi sa aking fashion guru na mukha daw po akong bolang apoy sa red dress ko."<br />
"Really?" Napatingin siya sa anak niyang biglang ngumisi. Sadya bang kakaiba ang taste ng anak niya? She thought Debbie looked good in that dress. O baka naman... "O well, okay ba naman sa fashion guru na 'yan ang jeans at white blouse na 'yan?"<br />
"Hindi na raw po ako mukhang kung anong type ng lamang-lupa," anito at inismiran ang asawa. "Anyway, I have to go. Baka masabunutan na ako ni Cheche kapag pinaghintay ko na naman 'yun."<br />
"Have fun, hija."<br />
<br />
"Ma, I'll go ahead na rin," sabi ng anak niya nang makaalis ang asawa nito. "May tatapusin pa ako sa lab."<br />
"Son, wait!"<br />
"Yes, Ma?"<br />
"I just want to ask kung hindi ka ba nagandahan sa dress kanina ni Debbie." <br />
"Bakit mo naman naitanong 'yan, Ma?" Napataas ang kilay niya nang parang umiwas ito ng tingin sa kanya. Hay! Sabi na nga ba...<br />
"Well, I thought she looks gorgeous in red," aniya. Pinakita muna ni Debbie sa kanya ang get up nito bago magpaalam sa anak niya at umokay siya. Kung iyon ang suot ng manugang niya, mangangabog ito tiyak sa bar.<br />
"I thought not," anito na halatang tinatapos ang usapan. "Anyway, I'll go ahead."<br />
<i>My son is really weird. Hindi na ako nagtataka na walang tumatagal sa kanyang girlfriend noon.</i>Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-54397924667401064882011-08-04T01:01:00.005+08:002011-08-04T01:03:13.430+08:00Husband And Wife Chapter 15-17<b>Chapter 15: Just A Random Night Together</b><br />
<br />
"Ermitanyo, pa-charge naman nitong phone ko, dali na," utos ni Debbie kay Ryan. Kapwa sila nakahiga na. Tinatamad siyang bumangon pero low batt ang cellphone niya.<br />
"Bakit kaya hindi ikaw ang mag-charge," anito at niyakap siya at siniksik ang mukha nito sa leeg niya.<br />
"Paano ako makakabangon eh para kang tuko diyan," sabi niya. Muli niyang inabot ang cellphone niya rito. "Huwag kang tamad, charge mo na, dali!"<br />
"Ang palautos mo pala," anito sabay kuha sa cellphone. "Bakit ba kailangan mong mag-alarm eh ala-una pa ang pasok mo?"<br />
"May pasok ako sa trabaho bukas," sagot naman. "Badtrip talaga 'yang manugang ng amiga ni mama, ang daming cheche bureche. Kailangan pa tuloy namin ni Cheche na magpart-time pa rin."<br />
"May tatlo akong tanong," anito na para pa ring tukong nakayakap sa kanya. "Una, bakit di na lang simpleng "lolo" ang itawag mo sa manugang ng amiga ni mama? Pangalawa, sino si Cheche at bakit parang responsibilidad mo siya? Pangatlo, bakit kailangan mo pa ring magtrabaho?"<br />
"Apat 'yun, ah," aniya at hinarap ito at tinangkang kunin ang pobreng aparato ngunit hindi binigay ng asawa.<br />
"Sagutin mo muna ang tanong ko."<br />
Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Alisin mo muna yang mga braso mo sa pagkakayakap sa akin."<br />
"Kapag ginawa ko yun, tiyak na tatakas ka," anito na lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya.<br />
"Mukha ba akong unan, ermitanyo?"<br />
"Kung unan ka, dapat hindi mo dapat nagigising ang dugo ko," pabulong na sabi nito sa tainga niya. Nalaglag naman ang panga niya. "Hindi ba obvious?"<br />
Nanlalaki ang mga mata na tumitig siya rito. Unti-unting nanubig ang mga mata niya.<br />
<br />
"D-Debbie?!" tila may kung anung sumuntok sa sikmura ni Ryan nang nang makitang umiiyak ang asawa.<br />
"Ermitanyo!" naiiyak nitong sabi. Hindi makapaniwalang tinitigan siya nito. "Hindi ko akalaing---"<br />
"What the---!" nataranta naman siya at pinahid ang luha nito. "Sorry! Sorry! Na-offend ka ba? I didn't mean it that way?"<br />
Humikbi ito. "H-Hindi ko akalaing ganyan ka."<br />
"Sorry na," paanas niyang sabi sabay halik sa noo ng asawa. He hopes that it will make her feel better.<br />
"G-Grabe ka, ermitanyo. May pagkamanyak ka pala!"<br />
"Sorry na," parang sirang plaka na ulit niya. Pagkuwa'y niyakap niya ito.<br />
<br />
<i>Ang dali palang paglaruan ng ermitanyong 'to!</i><br />
Naisip niya ang mga reaksyon nito kanina at napaalog ang balikat niya. Hindi na niya napigilang bumungisngis. Mukhang naramdaman iyon ng asawa niya at pinakawalan siya at hinawakan sa magkabilang balikat. Napahalakhak na siya.<br />
"You tricked me!" akusa nito.<br />
"Sorry naman." Halos hindi na kumawala ang mga dalawang salitang iyon sa kakatawa niya. Pinilit niyang pakalmahin ang sarili ngunit nang sulyapan niya ito ay muli siyang napahalakhak.<br />
"Sige lang, tawa ka pa," sabi ng ermitanyo na ang tono ay tila natalo sa isang laro. Lalo lang siyang natawa.<br />
<br />
Kung kanina ay guilt ang nararamdaman ni Ryan, ngayon naman ay nanggigigil siya sa asawa niyang ang lakas mantrip. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa utak nito at naisip na magdrama sa harapan niya, at yung kapani-paniwala pa.<br />
Tila kinalma nito ang sarili nito kahit hindi pa rin nagsa-subside ang tawa nito. Ngunit nang mapatingin sa kanya ay natawa na naman ito.<br />
"Mukha ba akong laughing gas?" inis na tanong niya rito.<br />
"Bakit sinisinghot ka ba?" Tawa pa rin ito nang tawa. Siya man ay unti unti nang nawawala ang pagkainis dito at natatawa na rin.<br />
"Ganun? Gusto mong tumawa?" aniya at kiniliti ito. Napatili ito at pilit na inihihiwalay ang mga kamay niya sa baywang nito. But he didn't let her.<br />
"Aray!" anito na hinawakan pa ang baywang nito.<br />
"Ha?" agad naman siyang nag-alala. "Saan masakit?"<br />
Ngunit binelatan lang siya nito at sa isang saglit ay tumayo palayo sa kama. "Joke lang."<br />
"Ganon ha?" Bumangon na rin siya sa kama at lumapit dito. Lumayo naman ito sa kanya.<br />
"Ermitanyo ha, tama na!" naalarmang sabi nito. "Maaga pa ako bukas."<br />
Inangat lang nito ang mga kilay nito at bigla siyang dinakma at muling kiniliti. Napatili siya habang tawa nang tawa. Katok sa pinto ng kwarto nila ang nagpatigil sa kanilang dalawa. Nagkatinginan sila nito at binuksan ang pinto. Iniluwa niyon ang naka-cross arms at nakasimangot na si Denise.<br />
<br />
<b>Chapter 16: </b><b>Just A Random Night Together Part 2</b><br />
<br />
"O, Denise, baby," ani Ryan. "Why are you here?"<br />
"Ang ingay ninyo kasi," nakasimangot nitong sabi. "I can't sleep."<br />
"Ganon ba?" sabi naman niya. "Sige, hindi na. Matulog ka na."<br />
Ngunit lalo lang nalukot ang mukha ng bata habang nakatingin sa kanilang dalawa. Nagkatinginan tuloy ang mag-asawa. Pagkuwa'y binuhat ni Ryan si Denise.<br />
"Gusto mo bang kantahan kita ng lullaby para makatulog ka na?" masuyong tanong ni Ryan sa pamangkin nito. Napangiti si Debbie sa tagpong iyon.<br />
<i>Mahal na mahal palang talaga ng ermitanyong ito ang pamangkin niya? Ganoon din kaya siya sa magiging anak niya?</i><br />
"Tita Debbie, sama ka sa amin, please." Napatingin siya kay Denise.<br />
"Ha? Saan?"<br />
"Sa room ko," anito. "Ayaw mo po ba?"<br />
"Ah, eh, hindi," aniya. Napaghahalataang hindi siya nakikinig. "Gusto ko."<br />
Tuwang-tuwang ngumiti ang bata na tila excited pang nagsumiksik sa leeg ng tito nito.<br />
<br />
"Basahan ninyo po ako ng story," request nito nang nasa kwarto na sila ng bata. Inihiga ni Ryan si Denise sa higaan nito.<br />
"Akala ko, gusto mo ng lullaby?" maang na tanong ni Debbie na hinaplos ang buhok nito.<br />
"Si tito Ryan lang nagsabi nun," anito. "Hindi naman po ako nag-yes sa lullaby."<br />
"Oo nga naman," natatawang sabi niya na pinisil ang pisngi nito. Matalino talaga ang batang ito. Actually mautak is the right term to describe her husband's niece. "O siya, ano gusto mong story at ikukwento sa iyo ni tita."<br />
"Pwede pa po ng isang request," anito na tumingin pa sa kanilang dalawa ni Ryan. Naghintay naman sila sa susunod nitong sasabihin. "Pwede po tabi tayo matulog for tonight? Wala po kasi sina mommy at daddy, nasa America."<br />
Tumingin sa kanya si Ryan.<br />
<i>At talagang ako pa ang gustong mag-decide ng ermitanyong 'to!</i><br />
"Please!" Mukhang alam ng bata kung na kanino ang desisyon at sa kanya rin tumingin. Lihim siyang natatawa sa mukha nito dahil effort na effort kung magpaawa. Kung kaya siguro nitong umiyak ay iiyak ito with matching hikbi.<br />
"Sige na nga," nakangiti niyang sabi at ginulo ang buhok nito.<br />
"Yehey! Katabi kong matutulog sina tito Ryan at tita Debbie!"<br />
<br />
"O, anong gusto mong story?" tanong ni Debbie sa bata. Nakahiga na silang tatlo, ang bata ang nasa gitna. "Snow White? Sleeping Beauty? Cinderella?"<br />
"Pwede pong iba?"<br />
"Little Mermaid?"<br />
"Tito Ryan naman, eh!"<br />
"E anong gusto mong story?"<br />
"Gusto ko yung hindi pa nariring."<br />
"At ginawa mo pa kaming story teller," comment ni Debbie na naiiling pa. "Pero dahil, mabait ka ngayon, pagbibigyan kita."<br />
"Yehey!"<br />
"Ang kwento ko ay tungkol sa isang prinsesa sa malayong kaharian," simula niya. "Hindi katulad ng ibang mga princess, ang princess na ito ay hindi ay hindi love ng ama niyang hari pati na rin ng mga nasa kaharian."<br />
"Ay, bakit po?" tanong ni Denise. "Kawawa naman yung princess."<br />
<br />
<b>Chapter 17: Fairytale</b><br />
<br />
Napatingin si Ryan kay Debbie na naka-focus ang attention sa makulit niyang pamangkin.<br />
<i>Prinsesang hindi mahal ng kanyang ama? Is this by any chance her past?</i><br />
"Alam mo kung bakit hindi siya mahal ng daddy niyang hari?" pagtuloy ni Debbie sa kwento. "Kasi hindi siya maganda. Alam mo yung prince sa The Frog Prince?"<br />
"Yung frog po?"<br />
Tumango si Debbie. "Ganun ang face niya, more or less. Pero love na love siya ng kanyang inang reyna. Lagi niyang sinasabi na ang princess ang pinakamagandang princess sa kaharian. Kaya lang, dahil may sakit na malubha ang inang reyna, she died. Ang lungkot lungkot ng princess kaya lumapit siya sa ama niyang hari. Nagdala siya ng maraming bulaklak para iregalo dito."<br />
Napangiti nang mapait si Debbie.<br />
"Tapos po?"<br />
<br />
Hinalikan muna ni Debbie sa noo si Denise bago ituloy ang kwento. Mukhang konti na lang at bibigay na rin ito sa antok<br />
"Tapos, ibinigay niya. Pero kahit isa doon ay hindi hinawakan ng hari. At ibinalita nito sa princess na muli siyang magpapakasal," tuloy niya. "Hindi mabait ang bagong queen pati na rin ang anak nito. Kaya umalis ang princess at naglakbay. Napunta siya sa isang maliit na bayan at nakilala niya ang isang grupo ng---"<br />
Napatigil si Debbie nang makitang tulog na ang bata. Muli niya itong hinalikan sa noo at inayos ang pagkakakumot dito. At saka sinulyapan si Ryan na matamang nakatitig sa kanya.<br />
"Hindi ka pa tulog, ermitanyo?"<br />
"So, nakalimutan ninyo na talaga ng bubwit na ito na nag-e-exist pala ako," banat nito na ikinatawa niya.<br />
"Ang balat-sibuyas mo naman."<br />
"Patatawarin kita kung itutuloy mo ang fairy tale mo," pa cute nitong sabi. Nilukutan niya ito ng mukha.<br />
"Hindi ka ang pamangkin so huwag kang magpacute," mataray niyang sabi.<br />
"Sige na," lambing nito. "Gigisingin kita nang maaga bukas."<br />
"Kahit alas sais?"<br />
"Shoot!"<br />
Humugot siya nang malalim na hininga. <br />
"So ayun na nga, napunta ang princess sa maliit na bayan. Doon niya nakilala ang isang grupo ng magnanakaw." Pagkasabi niyon ay tumingin siya rito.<br />
"Pero tumiwalag na ang prinsesa sa grupo na iyon, di ba?"<br />
Tumango siya. "Yung sa huling target ng grupo ng mga bandidong 'yun, nahuli sila ng mga mandirigma sa kahariang pagnanakawan sana nila. Pero nagdesisyon ang pinuno ng mga mandirigma na yun na huwag silang isuplong. Sa halip ay tinulungan silang magbagong buhay. Naghiwalay ng landas ang grupo. Sa ngayon, heto ang prinsesa nagpakasal sa ermitanyo na ang manyak manyak pala."<br />
"Sobra ka naman, react nito. "Pero kahit na gaano kamanyak ang tingin ng prinsesa sa ermitanyo, gagawin niya ang lahat para maging masaya ang prinsesa sa piling niya habambuhay. Ipagtatanggol niya sa abot ng kanyang makakaya."<br />
"Asus! Ilang beses ko nang napanood ang mga eksenang 'yan," pang-aasar niya. But deep inside, she's embarrassed yet happy.<br />
"Talagang nanira ng moment nang may moment, ano?"<br />
"Antok lang 'yan," natatawa niyang sabi. "Tulog ka na at gigisingin mo pa ako bukas."<br />
"Opo," pang-asar nitong sambit. "Good night."<br />
"Good night."Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3483515225299182720.post-28118273012664237562011-07-19T08:14:00.000+08:002011-07-19T08:14:33.442+08:00EmoteraI think I am having a bad hair day. I have a cold that I know will last not only for a couple of weeks. My body immune system and cold viruses seem to have a conspiracy for the longest time! Once the freaking virus entered my body, expect it to stay for a month or so! Argh! And I hate having colds! For me, it is a lot worse than having a fever. At least, when I have one, I will have an excuse not to go to the office. Hahaha!<br />
<br />
Aside from the invation of the annoying virus, my head is currently having a funny feeling. It's like a premature headache (is there such a word?) I don't know if it's because of those sleepless nights I am having these days or because of the cold. Or maybe, the cold viruses were attracted to my weak immune system because of those sleepless nights. Gosh! I think I will be posting a senseless blog later. O well, like anyone cares.<br />
<br />
Those sleepless nights are pressuring me big time. I have to wake up at 4am or 4:30am and I sleep at 2am. Well, I am not really a morning person to begin with. My brain works the best at night, you see. And I happen to have a restless soul. I don't know why. And I am addicted to mangas lately. When I'm in my room, I just read and read mangas. Or watch anime or any Japanese dramas out there. And there's my fanfics.<br />
<br />
Not boasting or anything, but I can easily think of a plot when my imagination is working. As of now, I have to fanfics in my hands and more in my head. The ideas just keep going and it's torture not to be able to write them yet. Hahaha! It's my decision, I know but argh! Why do I have to be lazy? And why do I have to be scatter brain writer wanna be? It's kinda frustrating to be able to start to write your own masterpiece (maybe a trash to others) and be stuck in a scene! And the most frustrating part is you don't have to be frustrated because you're not getting paid.<br />
<br />
Since I'm on it, I'll rant about the two on-going fics I have. First, <em>Husband And Wife.</em> It may be the best story I have. So far, I am really proud that I am writing something like this. The plot may be simple, the only spice is Debbie's anger towards her family but I love every scene. And the readers, I think, can feel that I am putting my heart and soul on this one. But, I am currently stuck on the revenge thingy. I mean, Debbie is just nineteen and she wants to take over a big company full of debts. She's a former thief and she will take every opportunity to torment her half sister. There are a lot of hows here. And the biggest how is how the heck can Debbie manage the business. My course is not related to business. Hahahaha!<br />
<br />
Next, <em>Pangarap Chronicles. </em>I wanna cry. This fanfic is related to ABS CBN's <em>Mula sa Puso. </em>The thing is, I don't watch the soap anymore. Either I go home late or I can't put down the manga I'm reading. So, I don't know what is happening to the characters involved (Michael and Mariel). Oh! I want to divert its plot to the plot of the soap but something feels weird. And geez! I just made a plan to make it a fantaserye! Geez! <em>Totoy Bato, </em>anyone? Or make it something related to Mariel's journey in her career. But the thing is, it's related to business. And I don't know anything about that. Hahaha!<br />
<br />
Okay. The rant ends here. Part two, anyone? Chos!Lheehttp://www.blogger.com/profile/16404336428024999593noreply@blogger.com0